Στην αιωνιότητα ο μεγιστάνας ζακυνθινός εφοπλιστής Σπύρος Μυλωνάς

Απεβίωσε το πρωί της Δευτέρας 24 Οκτωβρίου στη Νεα Υόρκη, σε ηλικία 94 ετών, ο ζακυνθινός Σπύρος Μυλωνάς, ένας από τους πιο γνωστούς πάμπλουτους ξακουστούς Έλληνες. Ηταν ο ιδρυτής και πρώην πρόεδρος της Ionian Management Inc.

Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί στο γραφείο του, το 2011 από τον Σπύρο Καμπιώτη

Ο αείμνηστος, γεννήθηκε στη Ζάκυνθο εκ γονέων Νικολάου και Σοφίας Μυλωνά, μία εύπορη για την εποχή, αγροτική οικογένεια, η οποία διατηρούσε εμπορικό κατάστημα.
Ο πατέρας του απεβίωσε όταν ο Σπύρος ήταν 12 ετών. Αποφοίτησε από τη Σχολή Οικονομικών και Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Αθηνών ενώ εργαζόταν συνάμα και βοηθούσε τη μητέρα του και τις δύο του αδελφές Λίλι και Ρενέ.
Οι ρίζες του είναι από την περιοχή Βαρρές.

Τι μάθαμε από τον ίδιο και όσους τον έζησαν
Το 1953 κατά τους σεισμούς, ο νεαρός Σπύρος Μυλωνάς αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Ζάκυνθο και να σπουδάσει με υποτροφία, έχοντας πολύ υψηλή βαθμολογία και έφεση.
Στη συνέχεια μπαρκάρισε ως λογιστής πλοίου στο στόλο του Χανδρή. Εκείνα τα χρόνια οι ελληνικοί στόλοι ήταν κυρίαρχοι στις θάλασσες και τους ωκεανούς.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η θάλλασα δεν ήταν στο στοιχείο του και στο πρώτο κιόλας ταξίδι, δεν έβλεπε την ώρα να κατέβει στο πρώτο λιμάνι.

Από την Ελλάδα το πλοίο έπιασε λιμάνι στον Παναμά. Εκεί χωρις δεύτερη σκέψη, ενημέρωσε τον καπετάνιο και με τηλεγράφημα προς την εταιρία, ξεμπάρκαρε, χωρίς να ξέρει τι τον περιμένει και που θα βρεθεί…
Εκείνο που ήταν σίγουρο για αυτόν, ήταν ότι τη θάλασσα δεν την μπορούσε ως μέλος πληρώματος.
Μετά από πολλές μέρες και νύχτες, εβδομάδες και μήνες στο λιμάνι του Παναμά, κατέληξε να λύνει όλα τα προβλήματα και να διεκπεραιώνει τα έγγραφα των ελληνικών πλοίων που περνούσαν τη διώρυγα.
Σαφώς στους πρώτους πελάτες του, ήταν η εταιρία Χανδρή.
Εκεί ίδρυσε μία ναυτιλιακή εταιρεία προτού μεταβεί στη Νέα Υόρκη και εργασθεί για την Εθνική Ναυτιλιακή Εταιρεία, την οποία είχε ιδρύσει ο συμπατριώτης του Ζακυνθινός Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος.

Ο Σπύρος Μυλωνάς, γρήγορα μπήκε σε σημαντικά σαλόνια και χώρους της ναυτιλίας στη Νεα Υόρκη. Δημιούργησε το 1966 τη σημαντική Ναυτιλιακή Εταιρεία την οποία ονόμασε Ionian Transport.
Τα πρώτα χρόνια, αγόρασε αμερικανικά πλοία τα οποία αμέσως ναύλωσε η αμερικανική κυβέρνηση για να μεταφέρουν πολεμοφόδια και στρατιώτες στο Βιετνάμ.

Εξελίχθηκε σε πολύ μεγάλο επιχειρηματία και επέκτεινε τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες στα ακίνητα, στα πετρελαιοειδή και στα ενεργειακά.
Επιπροσθέτως ο αείμνηστος με το Ionian Management, ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Navigator Gas, που ήταν μία ναυτιλιακή εταιρεία η οποία είχε στην κατοχή της έναν από τους μεγαλύτερους στόλους μεσαίου μεγέθους πλοίων στον Κόσμο. Η εταιρία αυτή μεταξύ άλλων εφοδιαζε με καύσιμα τα νησια της Καραϊβικής.

Ηταν επίσης μέλος του διοικητικού συμβουλίου της New York Shipping Cooperation, μέλος της Ηγεσίας των 100, ιδρυτικό μέλος του Εθνικού Προσκυνήματος του Αγίου Νικολάου, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Atlantic Bank, ενώ είχε τιμηθεί με το μετάλλιο Ellis Island Medal.
Ήταν ένθερμος υποστηρικτής των Ελληνικών Εθνικών θεμάτων.

Ηταν αφοσιωμένος επιχειρηματίας και πατέρας, είχε εμπιστοσύνη στους ανθρώπους.
Βοήθησε πολλούς να ξεκινήσουν τις επιχειρήσεις τους και έπαιρνε ρίσκα όπως έκανε και με τις δικές του επιχειρηματικές δραστηριότητες. Κανείς δεν ήταν πιο μεγάλος ή πιο μικρός για να τον δεχθεί σε ακρόαση στο γραφείο του στο Columbus Circle με θέα το Central Park, ντυμένος πάντοτε με κοστούμι και γραβάτα.

Η οικογένεια του

Οικογενειακα ο Σπύρος Μυλωνάς αφήνει πίσω του την επί 21 χρόνια σύζυγό του, Αναστασία Τατιάνα Μυλωνά. Είχαν παντρευτεί το 1965 και απέκτησαν δύο θυγατέρες την Σοφία και την Κλαίρη.
Το 2001 νυμφεύθηκε την Αντωνία Κοτοβού, η οποία είχε δύο θυγατέρες, την Νικόλ και την Κορίν Κοτοβού.

Η Αντωνία και ο Σπύρος ταξίδευαν μαζί στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ελλάδα υποστηρίζοντας τα Ελληνικά Θέματα και την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία.
Αφήνει πισω του τη σύζυγό, τις κόρες, τα εγγόνια του Αλεξάνδρα, Νικόλαο, Dingle και Ζωή Μυλωνά και την αδελφή του Ρενέ Χορν στην Ελλάδα.

Ο αποχαιρετισμός

Η σορός του, θα τεθεί σε κοινό τελευταίο χαιρετισμό, την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2022, από τις 2 μέχρι τις 4 και από τις 6 έως τις 9 στο νεκροπομπείο Frank Cambrell στο Μανχάταν. Η Εξόδιος Ακολουθία θα τελεστεί στον Καθεδρικό Αγίας Τριάδος, την Παρασκευή στη 1:30.

Πίσω στο Μανχάταν το 2011

Τον Σπύρο Μυλωνά, τον γνώρισα στον πύργο της εταιρίας του στη γειτονιά του carnegie hall. Ως μελος της ζακυνθινής αποστολής το 2011, καλεσμένοι της Ιόνιας Πολιτιστικής Ομοσπονδίας Αμερικής.

Από αριστερά, Δημήτρης Βαρθάλης, Σπύρος Καμπιώτης, Γιώργος Αρμένης, Στέλιος Μποζίκης, Σπύρος Μυλωνάς, Γιώργος Φιορεντίνος.

Στο γραφείο του βρεθήκαμε με τον τότε δήμαρχο Ζακύνθου Στέλιο Μποζίκη, τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου Γιώργο Αρμένη, τον φιλόλογο Γιώργο Φιορεντίνο και το νεαρό τότε μέλος των Τραγουδιστάδων τση Ζάκυθος, Δημήτρη Βαρθάλη. Στις συζητήσεις προτάθηκε η δημιουργία ενός πολιτιστικού πολυχώρου στην πατρίδα του τη Ζάκυνθο με την ονομασία “Σπύρος Μυλωνάς”.
Ο αείμνηστος, έδειξε ενδιαφέρον και άκουσε με προσοχή τις σκέψεις αλλά – όπως και τόσα άλλα – η υπόθεση έμεινε “στο τραπέζι”.
Η συνάντηση συνεχίστηκε με γεύμα προς τιμή μας, στο πολυτελές εστιατόριο “Μύλος” στο Μανχάταν.

Δείτε εδώ το ρεπορτάζ της ΗτΖ από τη Νέα Υόρκη

Ουδείς προφήτης στον τόπο του!

Εκεί, εύκολα ο συνομιλητής διαπίστωνε, μια “απέχθεια” του συμπατριώτη μας σε οτιδήποτε Ζακυνθινό.
Δεν ήθελε καμία ανάμειξη, καμία ιδιοκτησιακη σχέση και καμία επαφή με τη γενέτειρα του και τους ζακυνθινούς.
Δεν ειχε καμία διάθεση ευεργέτη.
Το γιατί προφανώς το γνώριζε μόνο ο ίδιος.

Σκληρή αλήθεια, η οποία αποδεικνύεται στην πράξη, αφού περνούσε κάποια καλοκαίρια στο νησί του, αλλά το πανάκριβο εξοχικό του είναι ένα από τα ωραιότερα σπίτια της Αθηναϊκής Ριβιέρας, και βρίσκεται στο Σούνιο με ιδιωτική παραλία. Η βίλα ανήκε στο παρελθόν στην old money οικογένεια Βεργωτή.
Στην πλούσια συλλογή του διεθνούς φήμης κολεξιονέρ, υπάρχουν έργα διάσημων καλλιτεχνών τα οποία βρίσκονται στο σπίτι του στο Big Apple και μεταξύ αυτών εκείνα της «Μπλε εποχής» του Πικάσο.

Η εμπειρία εκείνης της συνάντησης, μας άφησε την αίσθηση ενός ανθρώπου με υψηλή ποιότητα χαρακτήρα. Φυσιογνωμία που αναπολούσε την πατρίδα και του άρεσε να περιγράφει την απίστευτη πορεία της ζωής του.
Είναι ένα πραγματικό μυθιστόρημα… πως ένας καταστροφικός σεισμός, ξεσπίτωσε και ορφάνεψε – χωρίς κανένα μέλλον – έναν άριστο μαθητή εύπορης ζακυνθινής οικογένειας, για να δημιουργήσει στη συνέχεια, μέσα από τις στάχτες, έναν παγκόσμιας κλάσης εφοπλιστή και μεγιστάνα, ο οποίος συναναστρέφονταν ακόμη και με πρόεδρους της Αμερικής!

Καλό ταξίδι στην αιωνιότητα εμβληματικέ, πολυταξιδεμένε αξέχαστε συμπατριώτη!

Οκτώβριος 2022
Σπύρος Καμπιώτης