ΙΒ΄ Πανιόνιο Συνέδριο | Δ. Σέρρας: “Στο νησί του Ναυαγίου το πνεύμα, οι Επιστήμες, οι Τέχνες και τα Γράμματα παραμένουν ανθηρά…”

«[…] έσπειραν αι ανθόσπαρτοι νήσοι εις όλον τον ελληνικόν κόσμον τα μέλη,
τα έπη, τα δράματα και τας σατύρας […], κινήσαντα βαθύτατα τας χορδάς
της ελληνικής καρδίας και τονώσαντα το γένος […]»
Σπυρίδων Π. Λάμπρος (1914)

Θεωρώντας ή συνεκτιμώντας τα πρόσωπα και τα πράγματα ή τα γεγονότα, όσο γίνεται αντικειμενικά, κάθε καλόπιστος παρατηρητής, παρά τις εύλογες, ίσως, αρχικές επιφυλάξεις, δεν μπορεί παρά να παραδεχθεί την επιτυχία του Συνεδρίου, με τη συμμετοχή και τη συνεργασία ή τη βοήθεια πολλών πρόθυμων ανιδιοτελών συμπατριωτών και φιλοζακυνθινών επιστημόνων ή φιλογράμματων δημιουργών κ.ά. (πλην ολίγων «Λακεδαιμονίων»). Η ολοκλήρωση των εργασιών του ιστορικού και πολυφωνικού αυτού Συνεδρίου, χωρίς σοβαρά προβλήματα ή παραλείψεις, αποτελεί την καλύτερη απόδειξη για την επιτυχία που σημείωσε, όχι τυχαία αλλά χάρη στην προσωπική και συλλογική, λίγο-πολύ, προσφορά του Προέδρου και των Μελών της Οργανωτικής Επιτροπής, των βοηθών και των συνεργατών της, των αξιέπαινων εθελοντών και χορηγών, των 300 περίπου συνέδρων-ομιλητών κ.ά., χωρίς να επαληθευθούν φόβοι και επιφυλάξεις ή ευχές και πόθοι ευσεβείς ελάχιστων για μη τελική πραγματοποίηση ή γι’ αποτυχία του Συνεδρίου, προς ικανοποίηση των όποιων άχαρων επιθυμιών ή φαντασιώσεων…

Τα όσα θετικά και ευχάριστα έγιναν, ίσως και πέρα του αναμενόμενου σηματοδοτούν και δικαιώνουν όσους ασχολήθηκαν ενεργά και ουσιαστικά με την υπόθεση αυτή, για την οποία διατυπώνονται, εύλογα ή αυτονόητα, και οι ακόλουθες κρίσεις, παρατηρήσεις, θέσεις, απορίες, ερωτήσεις, προτάσεις κ.λπ.:
1)Η πραγματοποίηση του Συνεδρίου δικαίωσε εκείνον ή εκείνους που διεκδίκησαν τη διεξαγωγή του στη Ζάκυνθο, από την Εταιρεία Ζακυνθινών Πολιτισμικών Ερευνών (Ε.Ζ.Π.Ε.), με κύριο (ενθαρρυντικό-συμβουλευτικό) τον ρόλο του εκλεκτού Ζακυνθινού λογοτέχνη Νίκια Λούντζη, σήμερα επίτιμου Προέδρου της Εταιρείας.
2)Δικαιώθηκαν όλοι όσοι πίστεψαν στην υπόθεση αυτή, παρά τις όποιες αντιξοότητες, και εκτέθηκαν όσοι κράτησαν στάση αρνητική, μίζερη, πικρόχολη κ.ο.κ., αμφισβητώντας άδικα τις δυνατότητες των υπευθύνων.
3)Τιμητική και ευχάριστη ήταν η φιλική προσφορά των χορηγών, η συνεργασία των εθελοντών, η κάλυψη διαφόρων αναγκών, η χωρίς προβλήματα τήρηση του προγράμματος (αναρτημένου στο Διαδίκτυο, χωρίς να εκδοθεί σε φυλλάδιο), η πραγματοποίηση αξιόλογων καλλιτεχνικών εκδηλώσεων με Ζακυνθολογικό κυρίως περιεχόμενο κ.λπ., με κύριο ενεργό ρόλο τού εκλεκτού ζωγράφου και γλύπτη Χρήστου Μπάρλου.
4)Δικαιώθηκε η άποψη ότι ένα Συνέδριο πρέπει να είναι ανοιχτό και ελεύθερο για όλους και όχι μόνο για τους ειδικούς, πανεπιστημιακούς ή άλλους… Η έρευνα και η γνώση είναι υπόθεση κάθε ενδιαφερόμενου και όχι μόνο μιας κατηγορίας ειδημόνων. Σημασία έχει το περιεχόμενο κάθε ανακοίνωσης και όχι η ιδιότητα του κάθε σύνεδρου.
5)Υπήρξε αγαστή συνεργασία με τον κόσμο ή με πρόσωπα του Τουρισμού, με αξιέπαινη την προσφορά και αναγνώριση της σημασίας του πολιτιστικού γεγονότος, αλλά και μ’ έκφραση εκτίμησης προς τους Οργανωτές – και τον Πρόεδρο, ιδιαίτερα της Ε.Ζ.Π.Ε., κ. Γιώργο Φιορεντίνο, Φιλόλογο, οι επίπονες προσπάθειες του οποίου κράτησαν ισορροπία και απέδωσαν καρπούς…
6)Ανταπόκριση θετική υπήρξε και από επίσημους φορείς του τόπου, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και άλλους υπεύθυνους και αρμόδιους παράγοντες, ενεργώντας σε ικανοποιητικό βαθμό, με πνεύμα κατανόησης, παρά τις δυσκολίες ή τις λιγοστές αντιγνωμίες.
7)Όλα τελικά κύλησαν ομαλά και το επίπεδο κρατήθηκε υψηλό, με τους οργανωτές δίκαια ν’ αξίζουν τα συγχαρητήρια ντόπιων και επισκεπτών, με λίγα μόνο τα παράπονα για κάποιες παραλείψεις ή επουσιώδεις λεπτομέρειες…
8)Το ΙΒ΄ Πανιόνιο Συνέδριο πέρασε κι αυτό στην Ιστορία, προσθέτοντας κάτι πολιτιστικά σημαντικό, σε καιρούς περισσής κρίσης, σύγχυσης, πλάνης, αντιπνευματικότητας κ.ο.κ. Κι αυτό χάρη στη θέληση των υπευθύνων της Εταιρείας Ζ.Π.Ε. και τη συνεργασία διαφόρων προσώπων και παραγόντων.

Οι πολλοί κέρδισαν άξια το στοίχημα της επιτυχίας του Συνεδρίου και οι από τη φύση τους ελάχιστοι αιρετικοί ή ζηλόφθονοι, κακεντρεχείς κ.λπ. έμειναν με το φάσμα της εγκατάλειψης ή της αποτυχίας στη σκέψη τους.
Το ευχάριστο είναι ότι συνεχίστηκε η παράδοση του Πανιονίου Συνεδρίου, στη γνωστή και σωστή κατεύθυνση, και η σκυτάλη δόθηκε για το επόμενο στη Λευκάδα, όπου είναι βέβαιο ότι και εκεί αρκετοί αξιόλογοι Ζακυνθινοί θα δώσουν το «παρών» μ’ ενδιαφέρουσες ανακοινώσεις, αποδεικνύοντας ότι στο νησί του «Ναυαγίου» το πνεύμα, οι Επιστήμες, οι Τέχνες και τα Γράμματα, παρά τις ποικίλες δοκιμασίες και τα προβλήματα – ή τους καθ’ έξιν αντιρρησίες, παραμένουν ανθηρά και με στοιχεία ευοίωνα για περαιτέρω βελτίωση και ανταπόκριση πλειοψηφική ή γενικότερη.

⁓•⁓

ΑΣΦΑΛΩΣ, η επισφράγιση της επιτυχίας θα γίνει με την επιβαλλόμενη προσεχή έκδοση των Πρακτικών του Συνεδρίου, με τη συμβολή του Δήμου Ζακυνθίων, της Αντιπεριφέρειας και γενναιόδωρων χορηγών, αφού η Εταιρεία Ζ.Π.Ε. δεν διαθέτει επαρκείς οικονομικούς πόρους.

Ελπίζοντας ή όντας βέβαιοι για ανάλογο ποιοτικό αποτέλεσμα, ευχόμαστε καλή συνέχεια στη γόνιμη λειτουργία τής με ανάγκη στήριξης Εταιρείας Ζ.Π.Ε., υπερβαίνοντας τις όποιες διαφορές, δυσκολίες και αντιζακυνθινές συμπεριφορές ή νοοτροπίες…

Ας διδαχθούμε, όπως πρέπει, από την επιτυχία του ΙΒ΄ Πανιονίου Συνεδρίου και ας βαδίσουμε απλά στον δρόμο του αληθινού Πολιτισμού, ενωτικά και δημιουργικά – τιμητικά για το Χθες, για το Σήμερα και για το Αύριο, μ’ επιτυχία σε όλους τους τομείς και όχι μόνο σε κάθε έρευνας, μελέτης και γνώσης Συνέδριο, που χρήσιμο είναι, εκτός των άλλων, να μας θυμίζει και το αρχαίο ρητό:

«Επιστήμη χωριζομένη αρετής
πανουργία ου σοφία φαίνεται».

Διονύσης Σέρρας
27-28.10.2023

Υ.Γ. 1: Η εξ ανάγκης απουσία του γράφοντος από τις εργασίες του Συνεδρίου δεν εμπόδισε την έγκυρη πληροφόρηση, λίγο-πολύ, για τα τεκταινόμενα ή για το «κλίμα» που επικράτησε στους χώρους διεξαγωγής του. Εξάλλου, και οι κρίνοντες κρίνονται – και είτε πείθουν είτε όχι, ανάλογα με τα γραφόμενά τους, εξάγοντας επιμέρους ή γενικότερα συμπεράσματα, με πρόσημο εδώ θετικό.

Υ.Γ. 2: Σύμφωνα με πληροφορίες και εκτιμήσεις τελικές, ξεχώρισαν ιδιαίτερα για την προσφορά τους (πλην του Προέδρου της Εταιρείας Ζ.Π.Ε. και των χορηγών του Συνεδρίου, αναφερόμενοι ή όχι εδώ) και οι δραστήριοι και αξιόλογοι συμπατριώτες, που αξίζει ν’ αναφερθούν ιδιαίτερα, και είναι οι: Νίκος Κακολύρης (Μαθηματικός), Κατερίνα Δεμέτη (Αρχαιολόγος), Γιάννης Σπ. Γιατράς (Δικηγόρος), Λιλιάνα Ιω. Βίτσου-Μυλωνά (Φιλόλογος), Σπύρος Καμπιώτης (Δημοσιογράφος-Εκδότης), Μαρία Φιορεντίνου-Λογοθέτη, Παναγιώτα (Τότα) Ακτύπη-Πέττα (Εκπαιδευτικός Αγγλικής Φιλολογίας), εκπροσωπώντας και άλλους αξιέπαινους συντελεστές τής όλης επιτυχίας του Συνεδρίου, οι οποίοι και είναι δύσκολο ν’ αναφερθούν εδώ στο σύνολό τους, με την όποια προσφορά τους να μην υποτιμάται, αλλ’ ανάλογα ν’ αξιολογείται και να τιμάται από κάθε γνώστη και κριτή ανεξάρτητο ή αντικειμενικό.
Υ.Γ. 3: Εν τέλει, το ζακυνθινό φιλότιμο, το πείσμα και η αποφασιστικότητα των υπευθύνων πέτυχαν το καλύτερο δυνατό, νικώντας τη μιζέρια, τη μικρόνοια, την κακία κ.λπ. των ελάχιστων αξιολύπητων επικριτών και υποκριτικών συνοδιτών, «στον πάτο της εικόνας» αυτοπαγιδευμένων…