Νίκη Στέφανου Κασσελάκη | Γράφει ο Διονύσης Ιθακήσιος
Για τη λεγόμενη Προοδευτική Αριστερά και τα παραδοσιακά στελέχη πόσο εύκολα αυτό ‘καταπίνετε” θα το δείξει και αυτό η επόμενη ημέρα. Πάντως η κοινωνία έχει αλλάξει πολύ, το πολιτικό παιχνίδι είναι παγκοσμιοποιημένο, έξω από στεγανά και ιδεοληψίες περασμένων δεκαετιών. ο κ. Τσίπρας το είχε καταλάβει, αλλά ούτε τον άκουσαν ούτε τον κατάλαβαν. Ίσως και εκείνος, βγαλμένος από την ίδια μήτρα, να μην είχε το σθένος και τη δύναμη να το επιβάλει. Δεν είναι εύκολο να υπερβείς τον εαυτό σου, όσο και να βλέπεις το σωστό δρόμο. Τώρα όμως που στο πρόσωπο του Κασσελάκη οι μηχανισμοί αυτοί ηττήθηκαν κατά κράτος μάλλον το απολαμβάνει, αν δεν έβαλε και το χεράκι του, όπως διατείνονται πολλοί. Πλέον η πραγματικότητα είναι μια. Εκείνοι που σχεδίαζαν την κάθοδο Κασσελάκη, μέσα σε ένα μήνα, από το μηδέν, με καλοστημένη και άκρως επιδέξια χρήση τόσο των παραδοσιακών ΜΜΕ, τα οποία με τις πρωινές, μεσημεριανές και απογευματινές εκπομπές στόχευσαν στις μεγαλύτερες ηλικίες, όσο και των νέων μέσων, όπως το instagram και το TikTok, κατάφεραν να πείσουν τα επιμέρους κοινά, πως ο εκλεκτός τους θα είναι εκείνος που θα τους οδηγήσει ως “Περιούσιο λαό” στη Γη της Επαγγελίας, δηλαδή στην κυβερνητική εξουσία, μοναδικό σκοπό της ύπαρξής τους. Με αυτό το στόχο η πλειοψηφία πείστηκε και επέλεξε. Τα “βοθροκάναλα” πήραν τελικάπ την εκδίκησή τους.
Από χθες όμως, τα ψέματα τελείωσαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ μοιραία θα αναγκαστεί να καταθέσει τις θέσεις και τις προτάσεις του. Φερ’ ειπείν, ισχύει και είναι πρότασή του η κατάργηση της στρατιωτικής θητείας που εξήγγειλε ο αρχηγός του; Ή πάλι, ποια είναι η θέση του για τις διεθνείς συμμαχίες της χώρας, την ένταξή της σε υπερεθνικούς σχηματισμούς όπως το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση;
Αν και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, κανείς από τους υποψηφίους αρχηγούς δεν ψέλλισε δύο λόγια για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, τώρα όμως δεν θα αποφύγει να πάρει θέση.
Φυσικά, θα πρέπει να μας παρουσιάσει ένα μοντέλο οικονομίας, όπως το οραματίζεται ο νέος του αρχηγός, ο οποίος είναι γαλουχημένος στη Μέκκα του καπιταλισμού. Θα συνεχίσουν να ονειρεύονται κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία ή θα είναι υπέρ της οικονομίας της αγοράς; Και ποιο μοντέλο παραγωγής πλούτου θα προκρίνουν, πριν ξεκινήσουν να μοιράζουν λεφτά μέσα από τη φενάκη της αναδιανομής δανεικών, όπως έκαναν τόσα χρόνια;
Πέραν όλων αυτών και άλλων που αναγκαστικά θα πρέπει να πάρει θέση ο ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει πάντα και το πολυδιαφημισμένο “ηθικό πλεονέκτημα” για το οποίο μας “ζάλισαν τόσα χρόνια. Τώρα θα πρέπει να μας εξηγήσουν πως το εννοούν, τι περιεχόμενο δίνουν και, κυρίως, από πού αντλούν αυτή τη βεβαιότητα, όταν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας παρουσίασαν ένα απεχθές, απάνθρωπο και αντιδημοκρατικό πρόσωπο με βαριές αλληλοκατηγορίες, κινητοποίηση των σκοτεινών μηχανισμών του διαδικτυακού παρακράτους και βαρύτατους υπαινιγμούς.
Σε ό,τι αφορά αυτούς που πήγαν μία και δύο φορές να ψηφίσουν, εν γνώση τους πως ο παλιός ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί πια να παίξει με επάρκεια τον ρόλο του ως αντιπολίτευση και πιθανή αυριανή εξουσία, ας διδαχτούν και από τα λάθη τους και τις υπερβολές και ας συμβάλουν ώστε να δημιουργηθεί κάτι φρέσκο στην Ελληνική κεντροαριστερά , χωρίς φυσικά “πολλακισμούς”,fake news και ξεπερασμένους αυριανισμούς. Δεν νομίζω ότι αυτά θα ταιριάζουν στο στιλ του νέου Αρχηγού, αλλά ποτέ δεν ξέρεις.
