Όμως παρα τα όσα παθήματα,στην κυβέρνηση θεωρούν τον πληθωρισμό, που επιμένει, πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα και από τις πυρκαγιές και από τις πλημμύρες. Δεν ξέρω αν η πεποίθηση αυτή προέρχεται από τα ποιοτικά στοιχεία των μετρήσεων που καταφθάνουν ανελλιπώς στο Μαξίμου ή αν αποτελούν απαύγασμα εμπειρίας και λογικής σκέψης. Κορυφαίος υπουργός που συνεργάζεται συνέχεια με τον Μητσοτάκη, εκμυστηρευόταν προ ημερών, ότι “με τον Ιανό είχαμε πιστέψει ότι χάθηκε (οικονομικώς) η Θεσσαλία και ότι παράλληλα την χάσαμε (ως κόμμα) και εμείς, όμως ούτε το ένα έγινε, ούτε το άλλο”. Για να μη βάζω διαρκώς εισαγωγικά, απλώς μεταφέρω το σύνολο της οπτικής του, που πιστεύω ότι διατρέχει εν πολλοίς και τη συλλογική σκέψη του πρωθυπουργικού πολιτικού περιβάλλοντος. Όταν κάηκε η βόρεια Εύβοια, προκλήθηκε τεράστια συγκίνηση στους Ελληνες συνολικά. Οι ίδιοι οι κάτοικοι της περιοχής ένιωσαν ότι καταστράφηκαν. Όταν έγινε η σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, προκλήθηκε πραγματικό εθνικό σοκ, που αμέσως μεταλλάχθηκε σε κοινωνική οργή. Και όμως, ούτε η παραγωγική δομή της Εύβοιας αλλοιώθηκε τελικά, ούτε πολιτικά υπήρξε κάποια τεράστια επίπτωση. Ειδικά από τα Τέμπη, όλοι το περίμεναν κι όλοι διαψεύστηκαν. Με αυτές λοιπόν τις διαπιστώσεις, είναι λογικό η κυβέρνηση να βαδίζει με “ασφάλεια” προς την ανάκαμψη απο τις φυσικές καταστροφές και τις επιπτώσεις τους,ενώ φοβάται τις επιπτώσεις απο την οικονομία . Οι συνέπειες της ακρίβειας στην αγορά,της αύξησης του κόστους δανεισμού με τα υψηλά επιτόκια και όλες οι εξ’ αυτών περενέργιες ειναι τα βασικά προβλήματα σε παγκόσμια κλίμακα . Πάνω σε αυτά πρέπει να σκύψει κανείς για να τον “ακούσει η κοινωνία” . Δεν είναι ούτε εύκολο και απλό,ούτε οι λύσεις είναι όπως παλιά στο χέρι των κυβερνήσεων κόβοντας χρήματα. Χρειάζεται προγραμματισμός συνεργασία και γνώση των δυσμενών οικονομικών συγκυριών από τις οποίες καλώς ή κακώς πηγάζει το πρόβλημα. Πάντως είναι γνωστό σε όλους ότι εκείνο που πρώτα μετράει στις πολιτικές διεργασίες και επιπτώσεις είναι η “τσέπη ” των πωλητών και τα υπόλοιπα έπονται.