Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να λέει ότι είναι, όμως η κατάρρευση των ποσοστών του και η απόσταση των είκοσι μονάδων από την Νέα Δημοκρατία, δείχνουν ξεκάθαρα ότι δεν ανταποκρίθηκε στο ρόλο του αυτό, σύμφωνα με τη γνώμη των πολιτών. Σε αυτό λοιπόν το σημείο εδράζεται και η πανήγυρη ατμόσφαιρα που επικρατεί στο ΠΑΣΟΚ. Το ποσοστό του 11,5% δεν προσφέρεται για πανηγυρισμούς, όμως η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ και η πιθανότητα άμεσα ή στο άμεσο μέλλον το κόμμα Ανδρουλάκη να καταλάβει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όντως προσφέρεται για πανηγυρισμούς και προσδοκίες. Η μεγάλη πτώση του κόμματος του κ. Τσίπρα έδωσε αέρα στο κόμμα του κ
Ανδρουλάκη. Το γράφω με την ονοματολογία των αρχηγών, γιατί μη γελιόμαστε πλέον, οι εκλογές και ο τρόπος που έγινε η διαχείριση του αποτελέσματος έδειξαν ξεκάθαρα ότι τα περισσότερα κόμματα στην Ελλάδα είναι και θέλουν να είναι αρχηγικά. Μάλιστα ο μόνος που δεν φταίει για ένα κακό αποτέλεσμα είναι ο αρχηγός, ενώ οι νίκες πιστώνονται όλες στον αρχηγό.
Τώρα αν ο αρχηγός αποφασίσει καταχειροκροτούμενος από το ακροατήριο να πει και μια συγνώμη ή ότι κάπου φταίει, αυτό είναι έπαινος, αυτό είναι “μεγάλη” αυτοκριτική και πολύ μας και καλά μας, σιγά που πρέπει να υπάρξει και άλλη άποψη. Τέλος πάντων το θέμα δεν είναι τι κάνουν τα κόμματα στα εσωτερικά τους, αλλά αν μπορεί η χώρα να αποκτήσει το αναγκαίο δημοκρατικό αντίβαρο, ικανή και αξιόπιστη αντιπολίτευση.
Στις εκλογές λοιπόν που έρχονται σε ένα μήνα, θα κληθούν οι πολίτες να λύσουν δύο θέματα. Πρώτο την κυβερνησιμότητα της χώρας. Το θέμα αυτό φυσικά έδειξαν να το λύνουν με την ψήφο τους, όμως λόγο απλής αναλογικής κυβέρνηση δεν υπάρχει και διάφορες συγκυρίες, είσοδος άλλων μικρών κομμάτων στη Βουλή, μπορεί αυτό να το δυσκολέψει ή να το ακυρώσει στις εκλογές που έρχονται. Επομένως η επιλογή, όρος τη Νέα Δημοκρατία και το Μητσοτάκη, θέλει επιβεβαίωση, με ποσοστό σχεδόν όμοιο με την προηγούμενη φορά για να μην υπάρχει ανησυχία για ακυβερνησία και ενδεχομένως τρίτες εκλογές. Εδώ διαπιστώσεις κάνουμε, ούτε φοβίζουμε, ούτε δίνουμε γραμμή. Ο καθένας ψηφίζει ότι θέλει και αλλάζει άποψη όποτε θέλει. Όπως είπε δε και ένα στέλεχος της αριστεράς πριν δεκαετίες, “ο λαός έχει το δικαίωμα και να κάνει λάθος”. Το δεύτερο ζητούμενο των εκλογών είναι ποιος θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση και μάλιστα ικανή, ο ΣΥΡΙΖΑ ή το ΠΑΣΟΚ.
Τα δύο κόμματα φαίνεται ότι θα παλέψουν για αυτό. Μπορεί να μην λυθεί στις επόμενες εκλογές η μάχη, όμως μια άνοδος του ΠΑΣΟΚ σε ποσοστά και μια στασιμότητα ή πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, θα έχει δείξει από νωρίς προς τα που θα πάει το πράγμα. Το θέμα είναι ότι με τέτοια χαμηλά ποσοστά και το μυαλό και των δύο αυτών κομμάτων θα είναι στο ποιος θα κερδίσει την αντιπολιτευτική μάχη. Με αυτή την εξέλιξη δεν πρόκειται να ωφεληθεί το πολιτικό σύστημα και η χώρα. Θα έχουμε μια καλή αντιπολίτευση άρνησης και καταστροφολογικού αφηγήματος σε όλα, με μόνη τη διαφορά ότι θα την έχουμε από δύο κόμματα σε συσκευασία ενός. Το ΠΑΣΟΚ δυστυχώς δείχνει να θέλει να γίνει ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την ώρα. Σίγουρα όλα θα αλλάξουν αν πετύχει το στόχο του ο ένας ή ο άλλος, αλλά μέχρι τότε πολύ φοβάμαι ότι δεν θα δούμε ικανή και αξιόπιστη αντιπολίτευση.