Όταν δε αυτή την απόκρυψη της πραγματικότητας την βάζεις και κάτω από το χαλί και την κρύβεις για χρόνια ,τότε έρχεται “η κεραμίδα κατακέφαλα” και χάνεις τον ουρανό και τη Γη. Έτσι την έπαθε ο ΣΥΡΙΖΑ. Είχε τα μηνύματα από την περίοδο που κυβερνούσε, έβλεπε σε όλες τις μετρήσεις από το 2016 και μετά να είναι πάντα πίσω από τη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη και τίποτα δεν καταλάβαινε. Βαυκαλιζόταν ότι οι δημοσκοπήσεις κάνουν λάθος και είναι κατευθυνόμενες. Η πραγματικότητα ήταν, ότι μετά το δημοψήφισμα και τη λεγόμενη “κολοτούμπα” είχε χάσει την κοινωνία.
Απλά το Σεπτέμβρη του 15 πολλοί δεν πήγαν να ψηφίσουν, τα γεγονότα ήταν νωπά, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ δεν έπειθαν και επομένως με πολύ λιγότερους ψήφους κράτησε τα ποσοστά του, ήρθε πρώτος, πήρε το παχυλό μπόνους των 50 εδρών και συγκυβέρνησε με τους ΑΝΕΛ, όμως όλο έχανε αλλά χαμπάρι δεν έπαιρνε. Ήρθε και η συμφωνία των Πρεσπών για να του δώσει τη χαριστική βολή στις Ευρωεκλογές του 2019. Η ήττα του ήταν εξίσου μεγάλη για κυβερνών κόμμα. Στις εκλογές όμως που ακολούθησαν σε ένα μήνα για κάποιους λόγους συγκυριακούς, έχασε μεν με διάφορα, οκτώ μονάδες την εξουσία, όμως το 32 % του έκρυψε την ήττα και του δημιούργησε την εντύπωση ότι καθιερώθηκε ως κόμμα εξουσίας και ως δεύτερος ισχυρός πόλος ενός νέου δικομματισμού. Αυτό ήταν η δεύτερη ψευδαίσθηση. Δεν έγινε η αναγκαία αυτοκριτική, δεν φτιάχτηκε ποτέ ένα κόμμα αρχών και θέσεων, σύγχρονο και ουσιαστικό.
Με αρνητικό και μηδενιστικό λόγο, με προσεταιρισμό του κάθε πικραμένου, με υποστήριξη του κάθε διαμαρτυρόμενου και του κάθε ταραξία, κόμμα εξουσίας δεν γίνεσαι, κόμμα διαμαρτυρίας μένεις όσα χρόνια θέλεις. Αυτά λοιπόν έπαθε ο ΣΥΡΙΖΑ. Νόμισαν ότι μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα με το να προσθέσουν κάποιους παλιούς ΠΑΣΟΚ, που τους προσέγγισαν για την εξουσία οι μεν και τους ήθελε ο ΣΥΡΙΖΑ για δήθεν προοδευτικό εξωραϊσμό δε. Αυτά όμως ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας τα κατάλαβε. Βρήκε στο Μητσοτάκη περισσότερη ασφάλεια, αποτελεσματικότητα, εμπιστοσύνη, ευκαιρίες και τον εμπιστεύτηκε για το σήμερα και το αύριο της χώρας. Αποτροπή του μεταναστευτικού ρεύματος, Εθνικά θέματα, αντιμετώπιση της πανδημίας, φορολογικές ελαφρύνσεις, αντιμετώπιση της ανεργίας και πολλά άλλα ήταν στα συν της κυβέρνησης, μαζί με πολλές αστοχίες και λάθη. Όμως το θετικό και το πραγματικό ήταν υπέρτερο του γκρίζου και του αρνητικού. Τώρα ούτε λευκή επιταγή έδωσε κανείς στο Μητσοτάκη, ούτε θα του δώσει περίοδο χάριτος. Όμως για να χάσει πέραν των όποιων λαθών που δεν θα του χαριστούν, πρέπει να έχει και αξιόπιστη αντιπολίτευση. Οι παλιές συνταγές του γκρίζου, του λαϊκισμού και της καταστροφολογίας απέτυχαν όπως είδαμε και δεν συγκινούν πλέον κανέναν.