Τη Δευτέρα 13/2/2023, ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας ενημερώθηκε από νοσηλευτικό ίδρυμα της χώρας σχετικά με το θάνατο εξάχρονου παιδιού που υπέστη σηπτικό σοκ. Το περιστατικό θανάτου δηλώθηκε στο ECDC από τον ΕΟΔΥ όπως προβλέπεται καθώς η καλλιέργεια αίματος ανέδειξε διεισδυτικό στρεπτόκοκκο της ομάδας Α (iGAS -Streptococcus pyogenes).
Πρόκειται για το πρώτο περιστατικό θανάτου από στρεπτόκοκκο Α μετά την έξαρση κρουσμάτων στην Ευρώπη και τα επιδημιολογικά δεδομένα δεν υποδεικνύουν ότι υπάρχει ανησυχία για τη δημόσια υγεία της χώρας.
Ο Παιδίατρος Σπύρος Μαζάνης μίλησε στο ΙΟΝΙΑΝ για το περιστατικό και εξήγησε γιατί δεν είναι ανησυχητικά τα σημερινά δεδομένα.
Μεταξύ άλλων, σημείωσε: «Άλλο τι συμβαίνει στην Υπόλοιπη Ευρώπη και άλλο τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Πραγματικά υπάρχει μια ανησυχία από τον Σεπτέμβριο του 2022 από τον ΠΟΥ για την αύξηση των κρουσμάτων του στρεπτόκοκκου ειδικά στη Μεγάλη Βρετανία, όπου μέχρι τώρα έχουν πεθάνει περίπου 50 παιδιά και έχουν νοσηλευτεί πολύ βαριά 300 παιδιά. Δηλαδή 1 στα 10 παιδιά που έχει σοβαρή νόσο από στρεπτόκοκκο χάνει τη ζωή του. Όμως έχουν δεκαπλασιαστεί τα περιστατικά της νόσησης, η οποία όπως λένε δεν είναι τόσο σοβαρή. Παιδιά έχουν πεθάνει στην Ολλανδία, στη Γαλλία, την Ισπανία και στη γειτονική μας Ιταλία.
Στην Ελλάδα συμβαίνει κάτι διαφορετικό. Είχαμε ένα κρούσμα θανατηφόρο αυτές τις μέρες, είναι, όμως, κάτι πολύ σπάνιο αυτό. Ο στρεπτόκοκκος είναι ένα καθημερινό μικρόβιο που το αντιμετωπίζουμε εμείς οι παιδίατροι εδώ και χρόνια. Σχεδόν τα 10 στα 100 παιδιά που έρχονται στο ιατρείο με λοίμωξη έχουν στρεπτόκοκκο. Ποια είναι η διαφορά της Ελλάδας με άλλες χώρες; Στην Ελλάδα το 75% των παιδιών παρακολουθείται από κάποιον προσωπικό παιδίατρο. Αυτό σημαίνει ότι ο γονέας έχει άμεσα επικοινωνία με τον παιδίατρο, πράγμα που δεν συμβαίνει σε άλλες χώρες, όπως στη Μεγάλη Βρετανία, όπου δεν υπάρχουν πολλοί παιδίατροι και τα παιδιά ή δεν τα βλέπει καθόλου παιδίατρος ή ένας γενικός γιατρός»
Ο στρεπτόκοκκος είναι μια βακτηριακή λοίμωξη που κύριο γνώρισμα έχει τον έντονο πόνο στον λαιμό. Όσοι έχουν μικρά παιδιά είναι πιο εξοικειωμένοι με αυτήν την κατάσταση καθώς ο στρεπτόκοκκος μεταδίδεται εύκολα στο σχολικό περιβάλλον. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να επηρεάσει και ανθρώπους σε μεγαλύτερη ηλικία που ταλαιπωρούνται εξίσου. Ο στρεπτόκοκκος μεταδίδεται κυρίως από την άμεση επαφή με τις εκκρίσεις του αναπνευστικού του αρρώστου, αυτό σημαίνει πως αυτός που νοσεί μεταδίδει τον ιό με τον βήχα και το φτέρνισμα.
Η διάγνωση του στρεπτόκοκκου γίνεται με το γνωστό «στρεπ ταεστ», μια ανώδυνη και ολιγόλεπτη διαδικασία όπου ο γιατρός θα λάβει φαρυγγικό επίχρισμα από το λαιμό.
Ο κ. Μαζάνης εξήγησε: «Τον στρεπτόκοκκο αν δεν τον «πιάσεις» από την αρχή, πραγματικά είναι μια πολύ σοβαρή ασθένεια και μπορεί να φτάσει να κάνει σηψαιμία και να χάσει τη ζωή του ένα παιδί. Όμως, με τα πρώτα συμπτώματα του πυρετού και του πονόλαιμου, ο παιδίατρος υποψιάζεται ότι μπορεί να είναι στρεπτόκοκκος και με ένα απλό τεστ μέσα σε δέκα λεπτά μπορεί να ξέρει αν πραγματικά είναι στρεπτόκοκκος, οπότε τότε θα χορηγήσει μια απλή αντιβίωση. Είναι μια κοινή αντιβίωση και το παιδί θεραπεύεται. Έτσι, λοιπόν, δεν φτάνουμε σε πολύ σοβαρές καταστάσεις.
Επομένως, το μήνυμα που πρέπει να δώσουμε στους γονείς είναι ότι με τον πρώτο πυρετό και ειδικά, αν το παιδί έχει πόνο στον λαιμό σε τέτοιο σημείο που δεν μπορεί να καταπιεί ή βγάλει κάποιο εξάνθημα θα πρέπει να επικοινωνούν με τον παιδίατρο. Θα μου πείτε βέβαια ότι ένα μεγάλο παιδί μπορεί να διαμαρτυρηθεί και να πει ότι έχω στον πόνο λαιμό, δεν μπορώ να καταπιώ και πονάω. Ένα μικρότερο παιδί δεν μπορεί να το πει. Κάθε φορά που ένα παιδί έχει πυρετό και έχει κακουχία θα πρέπει ο γονιός να επικοινωνεί με τον παιδίατρο. Τα περιστατικά της στρεπτοκοκκικής λοίμωξης είναι στα παιδιά κάτω των 10 ετών. Τα περισσότερα είναι μεταξύ 1 και 4 ετών και σε δεύτερη κατηγορία από 5 έως 9 ετών».
Για τη μετάδοση, σημείωσε: >«Από τη στιγμή που θα κολλήσει ένα παιδί εμφανίζονται τα συμπτώματα μετά από 2-3 μέρες και μπορεί να μεταδώσει σε ένα άλλο παιδί για 2-3 εβδομάδες. Επομένως για αυτό είναι άκρως μεταδοτικό. Μεταδίδεται με τα σταγονίδια, με τον βήχα και αν υπάρχει πληγή στο σώμα, μπορεί και από εκεί να μπει το μικρόβιο και να προκαλέσει τοπικές λοιμώξεις στο δέρμα. Όταν λέω ότι μεταδίδεται με τα σταγονίδια και ειδικά με τον βήχα έχει υπολογιστεί ότι όταν ένα παιδί βήχει δυνατά τα σταγονίδια τρέχουν με μια ταχύτητα σαν να τρέχει ένα αυτοκίνητο με 130 χιλιόμετρα την ώρα, άρα φτάνουν μακριά από το σώμα του παιδιού που βήχει στα 1,5-2 μέτρα».