Με την εικαστική της πρόταση η κα Γούναρη παρουσιάζει με σεβασμό μια συνομιλία με τη ζωγραφική παράδοση της Επτανησιακής Τέχνης που θησαυρίζεται στο Μουσείο.
Έχοντας δεχθεί πολλές καλλιτεχνικές επιρροές, που διαμόρφωσαν με τα χρόνια το προσωπικό της ύφος, και χωρίς να μπορεί να αποβάλει τον εκπαιδευτικό της ρόλο, η ζωγράφος προτείνει ως συνοδοιπόρους στην εικαστική της περιήγηση τρεις ζωγράφους που την ενέπνευσαν: τον René Magritte (1898-1967), τον Giorgio de Chirico (1888-1978) και τον Gerhard Richter (1932).
Ο Magritte με το διαποτισμένο από την ελληνική τέχνη έργο του επηρέασε την παγκόσμια τέχνη με το προσωπικό του σουρεαλιστικό ύφος και έδειξε πως «ό, τι βλέπουμε κρύβει ένα άλλο πράγμα. Πάντα θέλουμε να δούμε τι είναι κρυμμένο πίσω από αυτό που βλέπουμε».
Ο De Chirico επίσης είχε μεγάλη βιωματική σχέση με την Ελλάδα, «τη χώρα με τις σωστές διαστάσεις». Οι μεταφυσικές σκιές στις υπερρεαλιστικές του τοξωτές κιονοστοιχίες δημιουργούν εικόνες οικείες με το τοπίο του Ιονίου.
Ο Richter, με πάρα πολλές εναλλαγές και περιόδους στην εξπρεσιονιστική του πορεία, μέσα από τα κολάζ, τις φωτογραφίες, τις κάθετες πινελιές και τις ροές χρωμάτων (ντριπαρίσματα), παρά τη δήλωση: «Κάποτε έρχεται το τέλος…», μας κάνει να στοχαστούμε ότι η Ζωγραφική δεν τελειώνει ποτέ.