Από τα μέσα του καλοκαιριού δε, η Ρωσία έχασε και μέρος των εδαφών που είχε καταλάβει νότια του Χαρκόβου, ενώ την περασμένη εβδομάδα ανακοίνωσε την αποχώρηση των δυνάμεών της από τη Χερσώνα, τη μοναδική περιφερειακή πρωτεύουσα της Ουκρανίας που έπεσε στα χέρια της από την έναρξη της εισβολής. Δεν το ομολογούν, όμως πρόκειται για μια προσωπική ήττα του Προέδρου Πούτιν.
Μετά από κάθε τέτοια ήττα, ο Ρώσος πρόεδρος αναζητούσε τρόπους για να εκδικηθεί την ουκρανική πλευρά. Η πιο πρόσφατη ανάλογη επιλογή του ήταν ο ανελέητος βομβαρδισμός της Ουκρανίας, προκειμένου να καταστραφούν οι ενεργειακές υποδομές της. Και ενώ οι κάτοικοι της ουκρανικής πρωτεύουσας ενημερώθηκαν ότι μπορεί να χρειαστεί να εγκαταλείψουν την πόλη εάν καταρρεύσει το ηλεκτρικό δίκτυο, οι διακοπές ρεύματος δεν φάνηκε να μειώνουν τη βούληση των Ουκρανών να παλέψουν, το 90% των ερωτηθέντων σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις, επιθυμεί τη συνέχιση του πολέμου προκειμένου να απωθηθούν οι εισβολείς. Τελικά το σημαντικότερο, είναι το φρόνημα των Ουκρανών που δεν εκάμφθη και η κατάρρευση των όποιων σχέσεων υπήρχαν μεταξύ της πλειοψηφίας των Ουκρανών με τη Ρωσία. Κάτω από αυτές τις συνθήκες υπάρχουν ελπίδες για την έναρξη κάποιας μορφής διαπραγματεύσεων για τη λήξη του πολέμου; Σε ότι αφορά τη Δύση, αυτοί που επιθυμούν την έναρξη διαπραγματεύσεων, δηλώνουν ότι αυτές δεν μπορούν να γίνουν με την Ουκρανία υπό πίεση και ηττημένη, αντίθετα θα ήθελαν τον Ρωσικό επεκτατισμό να βγει νικημένος και ταπεινωμένος. Βέβαια πολιτικά αυτό δεν συμφέρει το Ρώσο πρόεδρο και δεν θα το επιτρέψει εύκολα στον εαυτό του.
Επομένως όλα απαιτούν λεπτούς χειρισμούς, ενδεχομένως διαπραγματεύσεις και συμβιβασμούς κάτω από το τραπέζι. Έχει διαρρεύσει ότι οι μυστικές υπηρεσίες ΗΠΑ και Ρωσίας συναντιόνται αυτές τις ημέρες στην Κωνσταντινούπολη και μάλιστα στο υψηλότερο επίπεδο. Επισήμως για την αποφυγή πυρηνικών συγκρούσεων, όμως είναι βέβαιο ότι θα συζητηθούν όλα. Ο Πρόεδρος Μπάιντεν νιώθει ενισχυμένος μετά τις ενδιάμεσες εκλογές, αλλά και τις συναντήσεις με τον Κινέζο ηγέτη στα πλαίσια του G20. Το γενικότερο πνεύμα είναι, βοήθεια στην Ουκρανία για να βρεθεί στην καλύτερη δυνατόν θέση με την απελευθέρωση και άλλων εδαφών που οι Ρωσικές δυνάμεις είχαν καταλάβει, αλλά έως εκεί, ο Κύρος στόχος πρέπει να είναι η έναρξη διαπραγματεύσεων για να τελειώσει με κάποιον τρόπο ο πόλεμος και να υπάρξει έστω προσωρινή ανακωχή. Οι πειρασμοί δύσκολοι για τον Ζελένσκι τώρα που κερδίζει, αλλά και για τον Πούτιν τώρα που υποχωρεί.
Αν όμως δεν επιτευχθεί τώρα η εκεχειρία, η επόμενη φάση του πολέμου, θα είναι πιο αιματηρή και οι λύσεις ακόμη πιο δύσκολες. Είναι η ώρα που πρέπει να πρυτανεύσει η λογική και να αρχίσουν διαπραγματεύσεις. Το θέλουν πιστεύω όλοι. Ο καθένας όμως με τις δικές του λογικές και από τις δικές του καλύτερες θέσεις. Πάντως οι “πουτινιστές” ανά τον κόσμο και οι μιμητές του Ρώσου Προέδρου ,πρέπει να μπουν σε προβληματισμό και περίσκεψη. Τα “πειρατικά σχέδια” δεν πετυχαίνουν πλέον. Ο κόσμος έχει αλλάξει και δεν τα ανέχεται.