Το καλάθι των Α(χ)ρίστων | Του Μάκη Δραγώνα
Κολοκύθια με τη ρίγανη ή καπαμάς… Όπως το αποκάλεσε ο απλός πολίτης, καθώς μάθαμε από τι υλικό γίνεται ο καπαμάς. Όπως πάντα ο καβγάς γίνεται για το πάπλωμα εν προκειμένω για να τα κονομήσουν ακόμα πιο χοντρά οι αδηφάγοι…. Εφαπλωματοποιοί οι σουπερμαρκετάδες που έσπευσαν να τοποθετήσουν γαλάζιες καρτέλες στα ούτως ή άλλως φθηνότερα, δεύτερης και τρίτης διαλογής, προϊόντα με την ετικέτα τους για να γεμίσουν τα ταμεία ξεστοκάροντας τη σκαρταδούρα.
Σήμερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη – που έκανε αντιπολιτευτική καριέρα υπερασπιζόμενη τη μεσαία τάξη, παρακολουθεί τις εξελίξεις της φτωχοποίησης. Ο στενός κύκλος γύρω από την οικογένεια είναι τόσο ξεκομμένος από την πραγματικότητα που σχεδόν υποστηρίζει ότι η μεσαία τάξη στα όρια της οικονομικής κατάρρευσης είναι η επιτομή οικονομικής αποτυχίας και κυρίως υπεύθυνη της ταξικότητας και της γκρίνιας. Η τύφλωση του στενού κυβερνώντος κύκλου είναι τόσο μεγάλη που νομίζεις ότι η εικόνα της γελοιοποίησης μπροστά στις κάμερες με την τιμή της ζάχαρης, του μακαρονιού και των χαρτιών υγείας είναι εικόνα επιτυχούς και υγιούς χώρας και προορισμός ευκαιριών για τους εκατοντάδες χιλιάδες ταλαντούχους νέους, οι οποίοι την έχουν εγκαταλείψει οριστικά.
Το μοντέλο διακυβέρνησης Μητσοτάκη ουδεμία σχέση έχει με τη δημοκρατία, τον κοινωνικό εκσυγχρονισμό, τη θεσμική θωράκιση, την κοινωνική προστασία και την ανάταξη της οικονομίας.
Είναι σύστημα νεποτισμού, σκανδάλων, εγνωσμένης διαφθοράς και άλωση του δημόσιου πλούτου. Το πολιτικό κλίμα έχει πάψει να είναι ευνοϊκό για όσους από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας καλούνται δημόσια να το υπερασπιστούν. Και παύει να είναι ευνοϊκό ακόμα και για τον επιχειρηματικό κύκλο που πρόσκαιρα επωφελείται οικονομικά από αυτό. Η κατεδάφιση του κοινωνικού προσώπου στο δημόσιο βίο με εντυπωσιασμούς, ψέματα και απαξίωση των βασικών υποδομών Υγείας, Παιδείας και Πολιτιστικής Κληρονομιάς οδηγεί σε νέες μοναξιές και σε φαινόμενα που τρομάζουν και τραυματίζουν την κοινωνία. Η κοινωνία συρρικνωμένη στους δικούς της μύθους αδυνατεί να κατανοήσει τον εαυτό της και την παγίδα της.
Αλλά το κάνει αφού πρώτα έχει εξαλείψει αυτό που νομίζει πως δεν είναι, αρνείται να δει την υλική και συμβολική φτώχεια και τις πολιτικές και πολιτιστικές διαδικασίες που τη γεννούν. Μπροστά στην παγίδα της φτώχειας η κυβέρνηση Μητσοτάκη, έχοντας αποτύχει να προβλέψει να δει και να αντιμετωπίσει οποιονδήποτε συστημικό κίνδυνο. Στην πράξη δεν κάνει τίποτα για να ανακουφίσει τον κόσμο, παρά μόνο δείχνει τη διεθνή σύνθετη κατάσταση. Μερικοί νομίζουν ακόμα ότι η ελαύνουσα φτωχοποίηση είναι ένα πρόσκαιρο κακό – ας πούμε ένας πονόδοντος – που θα περάσει. Μ’ αυτά και με τούτα, μερικοί λίγοι πλουτίζουν εξαιτίας του πολέμου, της ενεργειακής κρίσης και των κυβερνητικών φροντίδων.
Και οι πολλοί φτωχαίνουν εξαιτίας… κλπ. Θλιβερό, επαναλαμβανόμενο μοτίβο της πανδημικής κρίσης. Μερικοί πλουτίζουν επειδή μπορούν να είναι ανήθικοι και αισχροκερδείς. Άλλοι φτωχαίνουν από την αισχροκέρδεια των πρώτων και άλλοι, πιο «φτωχοί» και από τα σκουλήκια, πλασάρουν ψευδαισθήσεις φθήνιας σε αυτούς που δεν έχουν να αγοράσουν τα βασικά.
Εδώ είμαστε λοιπόν. Τον Νοέμβριο του 2022 με τον Υπουργό Ανάπτυξης σε πασαρέλα τρελής «επιτυχίας» στα δελτία και τον συνταξιούχο να δίνει την περιβόητη συνταγή του… Καπαμά!
