Μνήμη Γιώργου Γεωργιάδη: 6 χρόνια μετά | Της Κατερίνας Δεμέτη
Αλλά ας ξεκινήσω από την αρχή.
Το βιογραφικό της σύντομης ζωής του, με ξεκίνημα τη γέννησή του, τον Οκτώβριο του 1955, περιλαμβάνει 30 χρόνια μάχιμης δημοσιογραφίας, τα περισσότερα από τα οποία υπήρξε πολεμικός ανταποκριτής.
Το 1982 έκανε την πρώτη του αποστολή σε πόλεμο, ως απεσταλμένος της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ στο Λίβανο, και στη συνέχεια κάλυψε τα γεγονότα της Μέσης Ανατολής, και κυρίως το Παλαιστινιακό, με αποστολές στο Λίβανο, τη Βόρειο Αφρική, την Υεμένη και αλλού. Από το 1987 μέχρι το 1989 εργάστηκε στην ΕΡΤ. Το καλοκαίρι του 1989, με ομάδα συναδέλφων του, συμμετείχε στη δημιουργία του MEGA. Την ίδια χρονιά πηγαίνει στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.
Κάλυψε δημοσιογραφικά τα σημαντικότερα γεγονότα του 20ου αι.: την εξέγερση στη Ρουμανία, την πτώση του τείχους στο Βερολίνο, τον διαμελισμό της Τσεχοσλοβακίας, το Αλβανικό, τις αλλαγές στην πρώην Σοβιετική Ένωση, τον πόλεμο της πρώην Γιουγκοσλαβίας, τον πόλεμο του Ιράκ, τον εμφύλιο της Ρουάντα κ.ά. Επίσης κάλυψε πολλές φυσικές καταστροφές, όπως τους σεισμούς σε Πακιστάν, Ανατολία, Κωνσταντινούπολη, Ινδία, και τα τσουνάμι στη Σρι Λάνκα. Ταξίδεψε στην υποσαχάρια Αφρική και ασχολήθηκε με το προσφυγικό, ενώ θεωρούσε πως ο επόμενος πόλεμος δεν θα γίνει για τον μαύρο χρυσό, αλλά για το νερό.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έζησε στη Ζάκυνθο και συνεργαζόταν με το περιφερειακό κανάλι IONIAN CHANNEL, επιτυγχάνοντας μέσα από την εκπομπή του «ΠΡΟΣΩΠΑ», να αναδείξει πολλές πτυχές της ζακυνθινής ζωής, ιστορίας και κουλτούρας.
Έδωσε δύο αξιομνημόνευτες διαλέξεις στο Μορφωτικό Κέντρο Λόγου του Μπανάτου «ΑΛΗΘΩΣ» και μας γνώρισε με το κυριολεκτικά ανεξάντλητο φωτογραφικό του υλικό, προβληματίζοντάς μας για το μέλλον του πλανήτη και κάνοντάς μας να ξανασκεφτούμε τις προσωπικές μας επιλογές και αντοχές, στη δυστυχία των προσφύγων και σε άλλα φλέγοντα οικουμενικά ζητήματα.
Για τη δράση του στο πεδίο των μαχών, ο παλαίμαχος πολεμικός ανταποκριτής Παύλος Νεράντζης, του αφιερώνει το βιβλίο του «Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΕΤΑΙ. Τα ΜΜΕ και ο πόλεμος με το βλέμμα ενός πολεμικού ανταποκριτή. Tα fake news των πολέμων, η προπαγάνδα, η λογοκρισία από τα μέσα του 19ου έως τις απαρχές του 21ου αιώνα», εκδόσεις Παπαζήση, 2022. Πρόκειται για ένα βιβλίο που έλειπε από την ελληνική δημοσιογραφική βιβλιογραφία, καθώς ασχολείται με ένα θέμα τόσο ειδικό, αλλά και συγχρόνως απίστευτα επιδραστικό στην καθημερινότητα όλων μας, αφού τα δελτία ειδήσεων μπαίνουν στα σπίτια μας, μέσα από τους ραδιοτηλεοπτικούς δέκτες.
Όταν έφτασε στα χέρια μου, η συγκίνηση υπήρξε μεγάλη, όχι μόνο επειδή η ευγενική θύμηση των συναδέλφων του, αποτελεί το καλύτερο μνημόσυνο για τη ζωή και το έργο του Γεωργιάδη. Αλλά κυρίως γιατί η θεματολογία που το συγκεκριμένο βιβλίο πραγματεύεται, είναι γεμάτη από τις αξίες του Γιώργου, τους προβληματισμούς του, για τον τρόπο που η είδηση μεταφέρεται στο πλατύ κοινό, και κυρίως για το χρέος του δημοσιογράφου πάνω στη διαμόρφωση της είδησης.
Αυτές τις αξίες, τις οποίες η δημοσιογραφία στον τόπο μας πρέπει να ξαναθυμηθεί AUS PICIUM MΕLIORIS ÆUI (= ως ΕΝΑΣ ΟΙΩΝΟΣ ΓΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ).
