Οι αποκαλύψεις για τον Βουλευτή «επιχειρηματία»
Για τα δεδομένα της χώρας μας και αυτά που έχουν περάσει οι πολίτες όλα αυτά τα χρόνια, αυτές δεν είναι “δουλειές” για Βουλευτές. Δικαίως δε, τον διέγραψε ο Πρωθυπουργός από την κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος.
Το ερώτημα που πλανάται είναι αν θα έπρεπε να τον έχει συμπεριλάβει στη λίστα των υποψηφίων βουλευτών. Κάλιο αργά όμως παρά ποτέ, όπως κάποιοι άλλοι που διαχρονικά σφυρίζουν αδιάφορα και δεν τολμούν να διαγράψουν.
Πάμε όμως στο γεγονός. Η συμμετοχή του Βουλευτή Ανδρέα Πάτση σε 19 διαφορετικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ήταν γνωστές από τη δήλωση του “πόθεν έσχες” που είχε υποβάλει στη Βουλή. Και όπως φαίνεται, η Βουλή δεν είχε ασχοληθεί ούτε με τα καταστατικά αυτών των επιχειρήσεων, ούτε με τις δραστηριότητές τους, ούτε με τις συμβάσεις που συνάπτουν, ούτε με τους φορείς που συνεργάζονται.
Οπότε είναι εύλογο, ο απλός πολίτης να διερωτάται τι νόημα έχει η απλή απαρίθμηση εισοδημάτων, περιουσιακών στοιχείων, επαγγελματικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, αν δεν συνοδεύεται από κανόνες και ελέγχους. Και δικαίως διερωτάται:
Υπάρχει άραγε μια λίστα στην οποία να περιγράφονται ποιες είναι οι επαγγελματικές ή επιχειρηματικές δραστηριότητες, που δεν συνάδουν με τη βουλευτική ιδιότητα;
Επιτρέπεται ένας εν ενεργεία βουλευτής να αναλαμβάνει δημόσια έργα ή να συνάπτει συμβάσεις με φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα;
Ασκείται οικονομικός, φορολογικός και νομικός έλεγχος, πάνω στις επιχειρήσεις που συμμετέχουν τα μέλη του κοινοβουλίου;
Ασκείται έλεγχος για το αν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσα στην επιχειρηματική και νομοθετική ιδιότητα των βουλευτών; Μπορεί ένας βουλευτής να παρέχει υπηρεσίες, σε μια επιχείρηση και ταυτόχρονα να νομοθετεί σχετικά με τις δραστηριότητες της επιχείρησης;
Αλλά και οι φίλοι και ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας, με τη σειρά τους έχουν δίκιο να διερωτώνται αν υπάρχει άραγε μια λίστα στην οποία να περιγράφονται οι επαγγελματικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες που δεν συνάδουν με τις αρχές του κυβερνώντος κόμματος. Και φυσικά διερωτώνται με ποιον τρόπο γίνεται η επιλογή των υποψηφίων βουλευτών της;
Όλα αυτά είναι εύλογα ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις πλέον από όλα τα κόμματα,γιατί πολύ σωστά κάποιοι ξεσκέπασαν τη συγκεκριμένη περίπτωση,όμως μην βάλουν το χέρι τους στη φωτιά,ότι και δικά τους στελέχη ή πρόσωπα του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος των στελεχών τους, δεν εμπλέκονται σε τέτοιες ευκαιρίες και “νταραβέρια”. Απλά τώρα που άνοιξε ο ασκός θα βγουν πολλά στη φόρα και καλώς. Το ευτύχημα είναι ότι με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,τις δημοσιογραφικές έρευνες,αλλά και τον πολιτικό ανταγωνισμό,τίποτα δεν μένει τελικά κρυφό για πολύ. Ας προσέχουν λοιπόν και ας προσέχουμε όλοι.
