Ξεκίνησε η προσπάθεια συγκρότησης «Γαστρονομικής Κοινότητας» στη Ζάκυνθο | Επίσκεψη στο νησί του υπεύθυνου του προγράμματος, Γιώργου Πίτα
Οι «Γαστρονομικές Κοινότητες» είναι πρόγραμμα με συγκεκριμένη φιλοσοφία και οπτική για τον γαστρο-οινοτουρισμό, το παρόν και το μέλλον του. Το δημιούργησε ο Γιώργος Πίττας το 2018, με στόχο και όραμα να δει την ελληνική γαστρονομία να γίνεται μοχλός ανάπτυξης της τοπικής οικονομίας, εφαλτήριο της τουριστικής της άνθησης και άξονας της πολιτιστικής ταυτότητας κάθε τόπου.
Κεντρική ιδέα του προγράμματος είναι η οργάνωση των επαγγελματιών του ευρύτερου τομέα της γαστρονομίας (παραγωγή-εστίαση-φιλοξενία) σε διάφορες περιοχές της χώρας, με σκοπό τη σύνδεση του αγροδιατροφικού τομέα με τη γαστρονομία και τον τουρισμό.
Οι «Γαστρονομικές Κοινότητες» είναι πρόγραμμα με συγκεκριμένη φιλοσοφία και οπτική για τον γαστρο-οινοτουρισμό, το παρόν και το μέλλον του. Το δημιούργησε ο Γιώργος Πίττας το 2018, με στόχο και όραμα να δει την ελληνική γαστρονομία να γίνεται μοχλός ανάπτυξης της τοπικής οικονομίας, εφαλτήριο της τουριστικής της άνθησης και άξονας της πολιτιστικής ταυτότητας κάθε τόπου. Κεντρική ιδέα του προγράμματος είναι η οργάνωση των επαγγελματιών του ευρύτερου τομέα της γαστρονομίας (παραγωγή-εστίαση-φιλοξενία) σε διάφορες περιοχές της χώρας, με σκοπό τη σύνδεση του αγροδιατροφικού τομέα με τη γαστρονομία και τον τουρισμό.
Ο ίδιος μίλησε στην «ΗΜΕΡΑ» για αυτόν το νέο στόχο, τις πρώτες μέρες στο νησί και τις επαφές που είχε.
«Ξεκινήσαμε τις επισκέψεις μας στα οινοποιεία. Η Ζάκυνθος έχει ένα τεράστιο απόθεμα αμπελοκαλλιέργειας και οινοποιείων και μάλιστα, απ’ ότι μαθαίνω είναι αποφασισμένοι να επιχειρήσουν το πρότυπο της Κεφαλονιάς και να οργανωθούν, γιατί αν δεν οργανωθεί η κοινωνία των πολιτών, οι κλάδοι, οι επιχειρηματίες δύσκολα να οδηγηθούμε στο ζητούμενο που είναι η ποιοτική αναβάθμιση κάθε τόπου. Έχει σχέση με τα εισοδήματα και την ποιότητα ζωής. Η δραστηριότητα μου είναι να φτιάχνω Γαστρονομικές Κοινότητες. Ο στόχος είναι πως θα οργανωθεί ο κάθε τόπος ώστε να αξιοποιήσει τον γαστρονομικό του πλούτο. Ο γαστρονομικός πλούτος της Ζακύνθου είναι σημαντικός. Το θέμα είναι κατά πόσο αξιοποιείται.
Περάσαμε από την Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών και μου μίλησαν για τις προσπάθειες που γίνονται για εξαγωγές και τους αγώνες απέναντι στα καινούργια, ξένα superfoods που εισέβαλλαν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και το τι θα μπορούσε να κάνει η σταφίδα. Συνοπτικά λέγαμε ότι αν από τα 2 εκατ. τουρίστες, ο καθένας έπαιρνε ένα σακουλάκι σταφίδα, θα τελείωνε η ιστορία… Το θέμα είναι με ποιον τρόπο πρέπει να αξιοποιηθεί ο παράγων του τουρισμού, ώστε η ζήτηση να επεκταθεί και σε άλλους τομείς, όχι μόνο στο κρεβάτι και το φαγητό αλλά και στα αγροτικά προϊόντα, στον πρωτογενή τομέα.
Για να γίνει αυτό πρέπει να οργανωθούν οι επαγγελματίες. Αυτό που θέλουμε να κάνουμε με την γαστρονομική κοινότητα είναι να μαζέψουμε τους επαγγελματίε και να συνεργαστούν με κάποιες προϋποθέσεις ( πχ οι ταβέρνες δεν γίνεται να έχουν κρασιά από άλλες περιοχές και να μην έχουν ντόπια ή δεν είναι δυνατόν ξενοδοχεία να μην έχουν στο πρωινό τους σταφίδα με γιαούρτι). Για μένα το βασικό είναι να πειστούν οι επαγγελματίες που πιστεύουν στην ποιότητα και στην εντοπιότητα. Αν δεν μαζευτούν αυτοί να πάρουν την ευθύνη δεν πρόκειται να έρθει η ανάπτυξη. Δεν μπορούμε να μεταφέρουμε το πρόβλημα της ανάπτυξης στον Δήμο. Ανάπτυξη θα έρθει αν υπάρξουν ομάδες πίεσης, ιδεών, πρωτοβουλίων που θα βρουν πόρους και θα κάνουν πράγματα. Η σκέψη, η πρωτοβουλία, η πίεση θα γίνει από τους επαγγελματίες».
Για την πορεία της συγκρότησης της «Γαστρονομικής Κοινότητας» στη Ζάκυνθο, εξήγησε: «Αυτό το πρόγραμμα θα δουλέψει έξι μήνες. Έχω πρόθεση να πάω σε εστιατόρια, ελαιουργεία κ.α. Το θέμα είναι να καταλήξουμε στο να διαλέξουμε τους καλύτερους επαγγελματίες που τηρούν τις προϋποθέσεις. Πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία των ανθρώπων και να συνεργαστούν, αν θέλουμε να αλλάξει η γαστρονομία. Δεν περιμένουμε ούτε από τον Δήμο, δεν μπορούν και δεν τους νοιάζει τόσο. Η γαστρονομία πρέπει να νοιάζει τους εμπλεκόμενους. «Γαστρονομική Κοινότητα» είναι η οργάνωση κάποιων επαγγελματιών, οι οποίοι μαζί αποφασίζουν να δημιουργήσουν τη γαστρονομική ταυτότητα της περιοχής. Μαζί θα κάνουμε κάποιες συναντήσεις όπου θα αποφασίσουμε ποια θα είναι τα φαγητά και τα προϊόντα και αφού τα οργανώσουμε, θα βγει ένα φυλλάδιο (σε χιλιάδες αντίτυπα 28 σελίδων) που θα προωθεί τη γαστρονομική ταυτότητα της περιοχής. Έτσι έγινε στην Κέρκυρα, στην Κεφαλονιά,σ τη Σκιάθο, στην Αμοργό και σε άλλες περιοχές. Θα μοιράζεται στους ξένους και ταυτόχρονα φτιάχνεται μια ψηφιακή πλατφόρμα με φωτογραφίες σε υψηλή ανάλυση. Θα μπαίνουν στο Greek Gastronomy Guide που είναι ένα από τα πιο ισχυρά γαστρονομικά σάιτ και εκεί θα υπάρχει το σημείο της Ζακύνθου…»
