Βαθειά ευαίσθητος και με ρίζες από το χωριό με μεγάλη λαϊκή παράδοση, τις Μαριές, ο καπετάν Γιώργος, ποτέ δεν έπαψε να τραγουδά, να παίζει κιθάρα και να γράφει στίχους.
Ο αποχωρισμός, είναι ένα από τα ποιήματα που εκφράζουν την αγάπη του για το νησί, την πατρίδα, τη γεννήτρα.
Ο μισεμός, οι θύμησες και η γλυκιά αναμονή της επιστροφής ταξιδεύουν στους στίχους…
Σε σένα Ζάκυνθος γλυκιά στην αγκαλιά σου απάνω
Μπορώ να ζήσω να χαρώ μπορώ και να πεθάνω
Φεύγεις μακραίνεις χάνεσαι στης θάλασσας την άκρη
Και μένα από τα μάτια μου κύλησε ένα δάκρυ
Στη χούφτα μου το κράτησα να το χώ συντροφιά μου
Να σε θυμάμαι Ζάκυνθο να σ΄έχω στην καρδιά μου
Φεύγεις μακραίνεις χάνεσαι στης θάλασσας την άκρη
Και μένα από τα μάτια μου κύλησε ένα δάκρυ
Αντίο Ζάκυνθος γλυκιά φεύγω μακριά στα ξένα
Μα το μυαλό μου θα ναι εκεί πάντα κοντά σε σένα
Τη Μπόχαλη το κάστρο σου φεύγοντας αγναντεύω
Και τη χαρά του γυρισμού μόνο αυτή γυρεύω
Ο Θοδωρής Λειβαδάς έγραψε τη μουσική και τραγουδάνε οι Κανταδόροι του Λεβάντε.