Αγγερικότη με είπανε, και δεν μου κακοφάνει…
αφού εκεί μ΄ αξίωσε, και έβαλα στεφάνι.
Είναι χωριό με πόληψη, δεν λέω κουτουράδες,
έχει στο μόχθο μπόλικους… έχει και αφεντάδες.
Έχει σχολές, φυτώρια, κι άλλα πολλά… που όμως….
θα ήταν ούλοι μια αγκαλιά… μα τσου χωρίζει ο δρόμος.
Δεν βλέπεις τσου ανθρώπους του, με ρόλους… και κουστούμια,
έχουνε όμως κούτελο, και ούλοι τσους σουσούμια.
Και θα κινήσω να τα πω, σαν ποίημα μες τη μέση,
και θα ‘ναι ούλο το χωριό… γιατί και με μ΄ αρέσει.
”Λαμπούδης” ”Στράνης” ”Κομπιαρός”, ”Διονάκης” ”Μανωλάκιας”
”Μάγκας” ”Κωστάκη” ”Μούτζουρους” ”Κόκου και ”Ματζετάκιας”
”Μπάκας” ”Αρμένης” ”Μενεγής”, ”Ληδίνης” ”Κοκορίνας”
”Τέρενς” ”Σουσούκης” ”Κολοβός”, ”Μούμας” ”Αλέξης” ”Ντήνας”
”Μίγουδας” ”Νέγρος” ”Διαολής”, ”Μέλιος” και ”Φιλιπάκης”
”Μπόνας” ”Παλέος” ”Λάζαρος”, ”Ντάρας” ”Κόγιος” ”Νικάκης”
”Νικόκυρος” ”Λούκας” ”Καφές”, ”Βιζάκιας” ”Καρμανιόλος”,
ο ”Μαστρογιάννης” στη σειρά, κι ο κάθε ονειροπόλος.
Ο ”Καραβέλας… ξεκινώ, ”Ρούκας” και ”Αντωνάτσας”
είναι δοσμένα με έμπνευση, και ανάλογα τση ράτσας.
Ο ”Αναδάλες”… ξέχασα, ”Κιόμης” και ”Καρκουνάρης,
πρέπει να ξέρεις τακτική, και πως να τσου σεστάρεις.
Κι ο ”Κολομπούκης” μέσα εδώ, ”Ρούκας” και ”Μπαλαφούρας”
σουσούμια φίλοι στοίχισα, καθεμιανής φυγούρας.
Ο ”Κουτσουμπέλης”… και αυτός, ο ”Μπούζης” … θα ΄ναι κι άλλοι,
μα αν ξέχασα κανένανε… θα ΄ναι η ζημιά μεγάλη;
Ωρέ ο ”Μόρδος” ρε παιδιά, ”Υπόκοσμος” ”Φυτίλης”…
που μου ΄παν σ΄ όποιον στα ΄γραψε, χαιρετισμούς να στείλεις.
Ξέρτε είναι παράδοση, αυτά που καταγράφω,
μένουν μες τσι φυλλάδες μας, δεν πιαίνουνε στον τράφο.
Χωριό, ο Άγιος Κήρυκος… με το συλλογισμό του,
κι αυτό με τα σουσούμια του, και τον πολιτισμό του.
Κάθε χωριό τση Ζάκυνθος, έχει και ιστορία,
κι αν δεν την αναδείξουμε, δεν θα ‘χει ευημερία.
Θέλει τροφή και φύλαμα, η φλόγα να μη σβήσει,
για θα ΄ρθει εχθρός αόρατος, και ερείπια θα αφήσει!!!