Θα πω για να γελάσουµε κάτι.. όσοι µπορούµε,
γιατί είναι.. κάπως θα΄λεγα, εφτούνα που θωρούµε.
Πέραν τση νοηµοσύνης µας.. είναι να ξεγελάνε,
και όλα αυτά που θέλουνε, σαφώς.. µας τα περνάνε.
Είµαστε δέκτες ούλοι µας, χιλιάδων µηνυµάτων,
πεδίο µάχης.. θα το πω, επιζώντων και θυµάτων.
Μας βοµβαρδίζουν συνεχώς, µε τρόπους και µε χάδια,
σε ετικέτες µε αριθµούς.. και σε TV, και ράδια.
Άλλοι σε γκάφες πέφτουνε, και άλλοι τη γλυτώνουν.
µε επιθέσεις ιδικών.. κι οι τσέπες µας µατώνουν.
Ανθίζει η απατεωνιά.. µας έγινε συνήθεια,
γιατί αναµιγνύεται, µε ψέµα η αλήθεια.
Εγώ.. ο καταναλωτής, τι να πρωτοκοιτάξω..
που δεν µου φτάνει ο χρόνος µου, ούτε και για να ψάξω;
Μα έχω γίνει βολικός, στα χέρια τσους.. και θύµα,
µε κάνουν ότι θέλουνε.. µε κάνουνε και ποίηµα.
Κι αφού τα καλο είπαµε.. θα στρίψω λίγο τώρα,
απάνω στη διασταύρωση, µου βγήκε κατηφόρα.
Είµαστε ελεγχόµενοι.. απ΄ αυτούς που΄χουν ορίσει,
και πού.. µεσ΄την οµίχλη σου, να΄χεις µυαλό, και κρίση;
Μας πείσανε, το θέλουνε, να είµαστε όλοι βλάκες,
να τα πλασάρουν έντεχνα, µε νόστιµες ατάκες.
Για να µας δελεάσουνε, και τι δεν κατεβάζουν,
έχουν την δυνατότητα, τη σκέψη σου να αλλάζουν.
Η τέχνη αυτή σπουδάζετε, είναι µια επιστήµη,
για να΄χεις την προώθηση, θέλει µυαλό και µνήµη.
Το τέσσερα βλέπεις εσύ.. και λες δεν είναι πέντε,
και.. , 99.. το κέρδος βεραµέντε.
Στα δέκα ψώνια.. διαφορά, η ωφέλεια βρήκε θέση,
µα.. εφτούνο το δεκάλεπτο.. δεν σκύβεις αν σου πέσει.
Τον άλλον όµως τον µπορεί, και δεν θα πάει καλιά του,
έτσι ανταγωνίζεται, ο καθένας τη δουλειά του.
Δεν θα χρεώσει το λεπτό.. ίσα µην πει το πέντε,
4,99… και όµως δίνεις πέντε.
Κι αν επιµείνεις.. το λεπτό, τα ρέστα να σου δώσει,
δεν έχει αξία ούτε ισχύ.. κι ίσως να σου θυµώσει.!!!