Οι γείτονες περιέγραψαν τον 53χρονο αδίστακτο παιδεραστή σαν έναν ευγενικό, θρησκευόμενο, καλό οικογενειάρχη. Δεν έδειχνε το τέρας που έκρυβε μέσα του. Ακούμε τα νέα και δεν ξέρουμε τι να πιστέψουμε. Γενικά ζούμε σε μία “fake”, ψεύτικη κοινωνία. Ζάμπλουτοι ξενοδόχοι αδειάζουν τα απόβλητά τους στη θάλασσα και στις συζητήσεις τους μιλούν για οικολογία και προστασία του περιβάλλοντος. Πολιτικοί, άλλα λένε πριν τις εκλογές και άλλα κάνουν μετά. Μεσήλικες άντρες βάφουν τα μαλλιά τους για να φαίνονται νεότεροι. Γυναίκες φοράνε ψεύτικες βλεφαρίδες και φρύδια και κάνουν πλαστικές επεμβάσεις σε όλα τα μέρη του σώματός τους, δίνοντας μια ψεύτικη εμφάνιση, που μερικές φορές φτάνει στο σημείο να γίνονται αγνώριστες. Τις προάλλες έφαγα ένα κομμάτι ροδάκινο με κλειστά μάτια· δεν μπορούσα να καταλάβω τι φρούτο ήταν. Όταν άνοιξα τα μάτια μου είδα ένα ωραίο, ροδοκόκκινο, με τέλεια γυαλιστερή όψη, φρούτο. Χάρμα οφθαλμών, αλλά γεύση κολοκυθιών. Οι λαϊκές ρήσεις είναι πάντα πολύ σοφές. Για παράδειγμα: «Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός» ή «Τα ράσα κάνουν τον παπά».
Και τελειώνω με τα λόγια από ένα τραγούδι σε μουσική και στίχους του Μίκη Θεοδωράκη, που παραπέμπει στα πιο οικτρά κοινωνικά ψέματα, κατασκευασμένα από δεξιές ή αριστερές ιδεολογίες. Πόση δύναμη χρειάζεται για να αντιμετωπίσει κανείς την αλήθεια;
« Σου είπαν ψέματα πολλά,
ψέματα σήμερα σου λένε ξανά
κι αύριο ψέματα ξανά θα σου πουν..»