Άλλωστε όπως διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή το πολιτικό σκηνικό, φαίνεται και ως ο μόνος τρόπος για να αποφύγουμε ακυβερνησία και τις) περιπέτειες. Εκτός και αν ανατραπούν οι συσχετισμοί και πρώτο κόμμα έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που όμως αυτή την ώρα κανείς δεν το βλέπει δημοσκοπικά αλλά και δια γυμνού οφθαλμού. Είναι εύκολος λοιπόν αυτός ο στόχος για το κυβερνών κόμμα; Καθόλου. Απαιτείται στοχευμένη και πετυχημένη αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών, που θα ανακουφίζουν από τη μια πλευρά τους πολίτες, κυρίως τους πιο ευάλωτους και συγχρόνως να πείθουν ότι έγινε ό,τι ανθρωπίνως και δημοσιονομικώς ήταν εφικτό. Επίσης να μην γίνει άλλη “στραβή” όπως αυτή με τις παρακολουθήσεις. Από εκεί και πέρα ,η κυβέρνηση θα κινηθεί σε δύο μέτωπα: Να μην έχει απώλειες στα δεξιά της και να κερδίσει όσους γίνεται περισσότερους από αυτούς που την ψήφισαν το 2019 και προσδιορίζονται ως κεντρογενείς. Δύσκολος αυτός ο διμέτωπος αγώνας, αντοχής, ισορροπίας και τύχης. Κύριο χαρακτηριστικό του δε θα είναι, το ποσοστό των πρώτων εκλογών της απλής αναλογικής.
Εξ’ αυτού και η αναφορά Μητσοτάκη σε αυτές τις εκλογές) και τουακραίου σεναρίου για σχηματισμό κυβέρνησης από τα άλλα κόμματα χωρίς τοπρώτο. Η αναφορά δεν ήταν τυχαία, ήθελε να ενισχύσει τις ανησυχίες των πολιτών, για να αποφύγει μια χαλαρή ψήφο στην πρώτη κάλπη. Αν η Νέα Δημοκρατία πετύχει ένα ποσοστό πάνω από το 33, κοντά στο 35 % στην πρώτη εκλογή, τότε κατά τους αναλυτές η δουλειά της αυτοδυναμίας θα είναι σχεδόν “γιναμένη”. Αντίθετα ένα ποσοστό κοντά το 30% η κάτω από αυτό, θα δυσκολεύει αφάνταστα τα πράγματα. Όλα λοιπόν παίζονται πλέον στο πόντο και στις λεπτομέρειες. Θα δούμε πολλά και θα γράψουμε πολλά μέχρι τότε. Υγεία να έχουμε, δύναμη και υπομονή.