Με μεγαλοπρέπεια και κατάνυξη εορτάστηκε και φέτος στη Ζάκυνθο η Κοίμηση της Θεοτόκου, η μεγαλύτερη θρησκευτική γιορτή του καλοκαιριού.
Η ιστορία της Παναγίας της Πικριδιώτισσας
Η εκκλησία βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του Κάστρου και αναφέρεται, για πρώτη φορά, στα τέλη του 15ου αιώνα ως μοναστήρι.
Όπως φαίνεται από τοπικά έγγραφα, ο ναός ονομαζόταν αρχικά Παναγία του Κανιόση (ή Κανέση), αργότερα, όμως, όταν εφημέρευε στην εκκλησία ο Στέφανος Πικρίδης, ιερωμένος και συμβολαιογράφος από το 1542 έως το 1590, πήρε την ονομασία Παναγία του Πικρίδη ή Πικριδιώτισσα κι έτσι έμεινε γνωστή έως σήμερα.
Στη θέση της εκκλησίας αυτής υπήρχε στην αρχαιότητα ειδωλολατρικός ναός του Θεού Διόνυσου.
Η εκκλησία υπέστη ζημιές από σεισμούς και ξαναχτίστηκε το 1630, καθώς και στα μέσα του 18ου αιώνα.
Ο πύργος του καμπαναριού κατασκευάστηκε την περίοδο 1803 έως 1846.
Έξω από την εκκλησία έχει τοποθετηθεί μια μονοκόμματη μαρμάρινη κολώνα δωρικού ρυθμού, προερχόμενη από τον αρχαίο ειδωλολατρικό ναό. Η κολώνα βρέθηκε στα θεμέλια της εκκλησίας και χρησίμευε ως φανάρι επί Βενετοκρατίας.
Η εκκλησία περιείχε αξιόλογες εικόνες του 16ου και 17ου αιώνα.
Μετά από τους σεισμούς αποκαλύφθηκαν διάφορες τοιχογραφίες, ενώ στην προσεισμική εκκλησία υπήρχαν τέσσερις μεγάλοι πίνακες (οι Ευαγγελιστές), έργα του Νικολάου Καντούνη (1833).
Το ξυλόγλυπτο τέμπλο της εκκλησίας αυτής κατασκεύασε ο Επαμεινώνδας Κανάλης.
Τον Αύγουστο του 1953 η εκκλησία και το καμπαναριό κατέρρευσαν και οι εικόνες του ναού μεταφέρθηκαν στο Μουσείο Ζακύνθου.
Η εκκλησία Παναγία η Λαγκαδιώτισσα χτίστηκε από τον ιερέα Νικόλαο Βορίση το 1510.
Με τους σεισμούς του 1953 γκρεμίστηκε αλλά σώζονται σπουδαία έργα τέχνης, παλιότερα και νεότερα όπως το ξυλόγλυπτο και χρυσωμένο τέμπλο της (έργο του 17ου αιώνα), ο παμπάλαιος ξυλόγλυπτος επιτάφιος, το εξαίρετο ξυλόγλυπτο προσκυνητάρι και άλλα.
Στην εκκλησία προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση η εικόνα της Παναγίας που σωζόταν άλλοτε στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής στου Ψαρού.
Η αμφιπρόσωπη μεγάλη εικόνα της Παναγίας (η οποία συντηρήθηκε από την κ. Μ. Ρουσέα-Μπάρμπα) στην άλλη όψη της παριστάνει την Σταύρωση.
Η εικόνα έχει χτυπηθεί με τσεκούρι ή σπαθί στη μία της όψη από ληστοπειρατές το 1686.
Το παλιό προσεισμικό καμπαναριό της εκκλησίας έμεινε όρθιο από τους σεισμούς του 1953 και έχει συντηρηθεί.