Η Wall Street Journal σχολιάζει ότι “η απομόνωση του πρίγκιπα έχει αμβλυνθεί τους τελευταίους μήνες με τις επισκέψεις στη Σαουδική Αραβία από τους ηγέτες της Βρετανίας και της Γαλλίας, τους οποίους ακολούθησε ο Πρόεδρος Μπάιντεν ο οποίος χαιρέτησε τον 36χρονο βασιλιά με μια γροθιά έξω από το παραθαλάσσιο παλάτι του και πέρασε περίπου δύο ώρες μαζί του συζητώντας όσα ο Μπάιντεν αποκάλεσε “σημαντικές υποθέσεις”. Η επίσκεψη Μπάιντεν αποτέλεσε στροφή 180 μοιρών καθώς ο Αμερικανός Πρόεδρος είχε υποσχεθεί προεκλογικά ότι θα αντιμετωπίσει τη Σαουδική Αραβία ως “παρία”. Ήρθε όμως ο πόλεμος στην Ουκρανία, η ανάγκη για άλλες πηγές πετρελαίου πέραν της Ρωσίας και όλα αυτά άλλαξαν τις προτεραιότητες και τις διεθνείς δεσμεύσεις.
Τα ρεπορτάζ προσθέτουν ότι οι διμερείς συμφωνίες Αθήνας-Ριάντ διευρύνονται στους τομείς της τεχνολογίας, της άμυνας, της εμπορικής ναυτιλίας και της παραγωγής τροφίμων, ότι οι δύο χώρες συνέστησαν επιχειρηματικό Συμβούλιο, καθώς επίσης ότι η Ελλάδα δάνεισε στην Σαουδική Αραβία συστοιχία πυραύλων Patriot για την προστασία των εγκαταστάσεών της από τις επιθέσεις πυραύλων και drones από τους αντάρτες Houthi της Υεμένης. Παράλληλα, τονίζεται ότι Ελλάδα και Σαουδική Αραβία συμφώνησαν να συνεργαστούν πάνω στο σχέδιο ενός χερσαίου και υποθαλάσσιου καλωδίου μεταφοράς δεδομένων, ύψους 800 εκατ. δολαρίων, το οποίο θα ολοκληρωθεί το 2025 και θα μετατρέψει την Ελλάδα σε ψηφιακό κόμβο που θα συνδέει την Ευρώπη με την Ασία. Η ανταπόκριση του Associated Press θυμίζει επίσης ότι οι δύο χώρες προέβησαν το 2021 σε κοινές στρατιωτικές ασκήσεις στα ανοιχτά της Κρήτης.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η επίσκεψη αυτή έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και αξία, οικονομική, ενεργειακή και στρατιωτική. Εκμεταλλευόμαστε κατά τον καλύτερο τρόπο τις αντιθέσεις που υπάρχουν στον Ισλαμικό κόσμο και προχωρούμε σε συνεργασίες με χώρες όπως η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος. Δεν είναι αυτά ούτε πανάκια ούτε κάτι το μακροπρόθεσμα σταθερό, γιατί πολύ εύκολα τα πάντα αλλάζουν, όμως αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε πλεονεκτική θέση, εκμεταλλευόμενοι πέραν της συγκυρίας και τη δική μας γεωστρατηγική θέση. Αυτό πρέπει να αποτελεί πλέον μια μόνιμη σταθερή στρατηγική της εξωτερικής μας πολιτικής, μακριά από κομματικές οι άλλες μικροπολιτικές σκοπιμότητες.