Τα χρήματα που δόθηκαν πριν λίγες μέρες, πενήντα ευρώ στα νησιά μας ή σαράντα πέντε στις άλλες περιοχές, δεν ήταν λίγα, όμως έχουν πλέον εξανεμιστεί. Όχι απλά οι τιμές δεν έμειναν σταθερές στα υψηλά τους, αντίθετα έχουν πάρει τον ανήφορο και κανείς δεν ξέρει που θα φτάσουν. Τα 2,5 ευρώ είναι προ των πυλών, πολλές περιοχές τα έχουν ήδη περάσει και τα 3 ευρώ με το ρυθμό που τρέχουμε, δεν θα είναι υπερβολή σε ένα δύο μήνες. Ακούγονται διάφορα, για αισχροκέρδεια σε πολλά επίπεδα της διαχείρισης των καυσίμων, από τη διύλιση μέχρι της διάθεση στα πρατήρια, καθώς και για τον υπερβολικό φόρο κατανάλωσης. Επίσης οι συγκρίσεις στις τιμές με άλλες γειτονικές χώρες, όχι μόνο των Βαλκανίων, μας φέρνει σε υψηλότερα επίπεδα τιμών. Η κυβέρνηση φαίνεται να αντιλαμβάνεται το πρόβλημα και κάτι να σχεδιάζει. Γίνονται και έλεγχοι στην αγορά για την αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας, όμως αυτοί οι έλεγχοι λίγα αποδίδουν. Θα δούμε λοιπόν τι μέτρα θα ληφθούν και πόσο θα κληρωθούν. Δεν είναι καθόλου εύκολη εξίσωση αυτό, από τη στιγμή που δεν επιλέγεται η μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα, που θα ήταν ένα μέτρο οριζόντιο και δίκαιο. Άλλες χώρες το έχουν επιλέξει, εμείς το αποφεύγουμε πεισματικά για λόγους που δεν έχουν διευκρινιστεί επαρκώς, όπως δεν έχει διευκρινιστεί επαρκώς και ο λόγος που τα καύσιμα είναι τόσο ακριβά στη χώρα μας. Ο κόσμος περιμένει και λύσεις και διευκρινίσεις, ιδιαίτερα από αρμόδιους, κατά τα άλλα λαλίστατους υπουργούς. Οι δημοσκοπήσεις μην ξεγελάνε κανέναν. Η τσέπη μετράει πολύ στην κάλπη, ειδικά στο τέλος.