Τα Επτάνησα πύλη προς τη Δύση | Γράφει ο Διονύσης Ιθακήσιος
Αυτή την προσφορά των Επτανησίων από πού να την ξεκινήσεις και πού να καταλήξεις…. Ας αναφέρουμε μόνο δύο μεγάλες προσωπικότητες με κύρος και ικανότητες Διονύσιος Ρώμας και Ιωάννης Καποδίστριας, για να καταδείξουμε το μέγεθος της προσφοράς και την αξία της εμπλοκής των δύο αυτών προσωπικοτήτων στην δημιουργία του ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους. Το κράτος αυτό γέννημα του αγώνα των Ελλήνων και των Φιλελλήνων, αλλά και της διεθνούς συγκυρίας που διαμόρφωσαν τα προοδευτικά ρεύματα της εποχής, κυρίως του Διαφωτισμού, έδιναν έναν ξεκάθαρο προσανατολισμό του νέου Ελληνικού κράτους, στραμμένου προς τη Δύση.
Δεν θα μπορούσε να είναι και αλλιώς, όταν ένα κράτος γεννιέται με τη προστασία Δυτικών δυνάμεων που εποφθαλμιούν τα οφέλη από την διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας που διαφαίνεται στο βάθος του χρόνου. Σε αυτό λοιπόν τον Δυτικό προσανατολισμό, τα Επτάνησα που έμειναν έξω από την Οθωμανική κυριαρχία, κάτω από ζυγούς αλλά Δυτικούς, ήταν η καλύτερη γέφυρα για το Ελληνικό κράτος και τις δυσκολίες συγκρότησης του.
Η Ένωση λοιπόν της Επτανήσου ήταν η πρώτη διεύρυνση, χωρίς θυσίες και αίμα και με πολλά πολιτιστικά, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά εφόδια. Τα Επτάνησα είχαν να προσφέρουν απ’ όλα αυτά ανιδιοτελώς και με πολλές εμπειρίες αιώνων μέσα από το ζύμωμα με Δυτικούς πολιτισμούς. Το τι έγινε κατόπιν, το πώς οι συγκυρίες, τα κόμπλεξ και οι μικρότητες υπερίσχυσαν, έχει ιστορικό και ερευνητικό ενδιαφέρον, όχι όμως εθνική αξία.
Οι Επτανήσιοι ποτέ δεν έπαψαν να θεωρούν τους εαυτούς τους Έλληνες, για να μην πω, περισσότερο από πολλούς Έλληνες. Τώρα που τα χρόνια πέρασαν και τα πάντα έχουν αλλάξει γύρω μας, η χώρα μας είναι δεκαετίες τώρα ακλόνητο μέλος της Ενωμένης Ευρώπης, τα Επτάνησα αποκτούν ιδιαίτερη αξία και δύναμη σαν η διαχρονική πύλη της χώρας μας στο Δυτικό κόσμο. Πύλη πολιτισμού, οικονομικής ευρωστίας, επαφής λαών και διαχρονικών ανταλλαγών. Με τις δικές μας ιδιαιτερότητες, στην παράδοση, στη γλώσσα, στη μουσική και σε πολλά άλλα, για τα οποία η επιστημονική έρευνα, απέδειξε στις μέρες μας ότι είναι περισσότερο Ελληνικά και κοντά στις παραδόσεις και συνήθεις των τελευταίων αιώνων του Βυζαντίου, που πέρασαν στα Επτάνησα κυρίως από την Κρήτη μετά την πτώση του Χάντακα, παρά κατάλοιπα τούρκικων επιρροών που οι κατακτητές επέβαλαν με το καλό ή με το κακό στο βάθος των αιώνων δουλείας.
Τα Επτάνησα γιορτάζουν λοιπόν την Ένωση τους με την Ελλάδα. Η Ελλάδα το γιορτάζει όπως και όσο θα έπρεπε; Ξέρει τι ωφελεί και πόσο ωφελήθηκε; Δεν πειράζει εμείς αυτό θέλαμε πάντοτε, βοηθήσαμε με κάθε τρόπο και το πετύχαμε. Την δημιουργία ενός σύγχρονου ελληνικού κράτους δυτικού προσανατολισμού. Δε βαριέσαι που ψάλλουν οι πολλοί με “τούρκικο” ρυθμό, χαλάλι τους.
