Δεν μπορούμε λοιπόν να μην πούμε την άποψη μας και για αυτές τις διαδικασίες. Καταρχήν είναι πάρα πολύ θετικό, το ότι τα κόμματα κατέρχονται στις κοινωνικές τους δυνάμεις και ακόμη πιο θετικό ότι υπάρχει κοινωνική ανταπόκριση και αντιστοίχιση. Δεν είναι τυχαίο που πάνω από 160.000 άνθρωποι στήθηκαν σε ουρές για να ψηφίσουν και σε αυτή τη διαδικασία. Δείχνει ότι τα κόμματα έχουν ξαναβρεί τη σχέση τους με την κοινωνία κάτι που φαινόταν να έχει διαρραγεί τα χρόνια των μνημονίων, όταν πολλοί στοιχημάτιζαν ότι η σχέση αυτή έχει τελειώσει. Αποδεικνύεται ότι και η σχέση συνεχίζεται και κυρίως ότι απασχολεί ιδιαίτερα τους νέους. Μπορεί κάποιοι να μέμφονται την εμπλοκή των νέων των 15 ετών, όμως αυτό είναι πολύ θετικό, το ότι οι νέοι εκπαιδεύονται και στις πολιτικές διαδικασίες. Τώρα τα υπόλοιπα και οι υπερβολές στις δηλώσεις των αρχηγών τα ακούσαμε και συνηθισμένα είναι αυτά απ’ όλους. Ούτε είναι εποχές για να κινητοποιηθεί ένα εκατομμύριο, ούτε οι εκλογές κερδίζονται μετά από μια πετυχημένη εσωκομματική διαδικασία.
Άλλωστε και ο πρώτος διδάξας για την εκλογή αρχηγού από τη βάση, Γιώργος Παπανδρέου, κινητοποίησε ένα εκατομμύριο αλλά έχασε μετά δύο μήνες πανηγυρικά τις εκλογές. Ειδικά όμως για τον ΣΥΡΙΖΑ που υπήρξε σαν έως τώρα ένα κόμμα της Αριστεράς χωρίς κοινωνική αντιστοίχιση στα ηγετικά του κλιμάκια, αυτό που επετεύχθη την Κυριακή, αποτελεί κατάκτηση και πρόοδο. Δεν θα μπορούν πλέον να λαμβάνονται αποφάσεις και να προτείνονται γραμμές και πολιτικές επιλογές ερήμην των ψηφοφόρων του 30 και του 35% και να κάνει η κάθε μικροομάδα τα δικά της. Φυσικά σε πολλούς δεν θα αρέσει ούτε αυτή η αντιστοίχιση, ούτε η γνώμη των πολλών, ούτε και το Αρχηγικό προφίλ Τσίπρα, που πλέον δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Όχι ότι μπορούσε και πριν να τον αμφισβητήσει ή να συγκριθεί μαζί του, αλλά πολλοί ζούσαν με τις ψευδαισθήσεις ότι το κόμμα δεν είναι αρχηγικό και δεν υπάρχουν ιεραρχίες άλλα κινήματα, τύπου Εξαρχείων. Τώρα τα πράγματα μπαίνουν στη θέση τους θέλω να πιστεύω και το μέλλον θα είναι πολύ καλύτερο και για το ΣΥΡΙΖΑ και για την σύγχρονη αριστερά και για τον τόπο. Άλλωστε αυτά έχουν συμβεί προ πολλού παντού στην Ευρώπη.