Όπως επεσήμανα σε προηγούμενά μου σχόλια, ο πόλεμος είναι μια τραγική παλινδρόμηση του πολιτισμού μας. Από τους στρατιωτικούς δεν περίμενε κανείς καμία πρόθεση για ειρήνη. Οι διπλωμάτες και οι αρχηγοί κρατών απέτυχαν κι αυτοί. Έτσι, δόθηκε η ευκαιρία στην εκκλησία να πρωτοστατήσει στον τερματισμό των φρικαλεοτήτων στην Ουκρανία. Δυστυχώς, ο Πατριάρχης της Μόσχας Κύριλλος αδράνησε, και μάλιστα σκόπιμα, για να δώσει την ευκαιρία στον Πούτιν να ολοκληρώσει τη γενοκτονία του αδελφού και ομόθρησκου Ουκρανικού λαού.
Πώς μπορεί ένας εκπρόσωπος του Χριστού να ξεχνά μία από τις βασικές αρχές του χριστιανισμού: το «Αγαπάτε Αλλήλους»; Δεν υπάρχει περίπτωση, με την καινούργια τεχνολογία, να αγνοεί ο Κύριλλος της Μόσχας τα ωμά εγκλήματα πολέμου που διαπράττονται καθημερινά στη γειτονική χώρα.
Τον κατηγορώ για παράβαση των ηθικών αρχών του χριστιανισμού και εγκληματική συμμετοχή στη γενοκτονία του ηρωικού και περήφανου Ουκρανικού λαού. Είχε τη μοναδική ευκαιρία, λόγω του Ορθόδοξου Πάσχα, να πάει προσωπικά στο Κίεβο και μαζί με τον Πατριάρχη Επιφάνιο του Κιέβου να τελέσουν παραδειγματικά, μαζί και αδελφωμένοι, την Ανάσταση του Κυρίου. Με την εμφανή απουσία του είναι συνένοχος για τα εγκλήματα πολέμου του Πούτιν. Είθε οι Ερινύες του να τον πιλατεύουν και να τον βασανίζουν για το υπόλοιπο της ζωής του και ο Χριστός να τον συγχωρέσει για την αθέτηση των χριστιανικών αρχών. Δεν παραβλέπω επίσης ότι ούτε ο Πάπας, ούτε ο Οικουμενικός Πατριάρχης έκαναν κάτι παραπάνω εκτός από λόγια.