Ας ρίξουμε όμως μια ματιά σε μερικά στοιχεία της σχετικής έκθεσης και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του για το πόσο αξιόπιστη είναι. Σύμφωνα λοιπόν με τους ΔΧΣ η Σιέρρα Λεόνε(46) είναι σε καλύτερη θέση απ’ αυτήν της Ιταλίας(58). Η Μπουρκίνα Φάσο(41) με στρατιωτικό καθεστώς και ταραχές βρίσκεται σε καλύτερη θέση απ αυτήν των ΗΠΑ(42). Η Ναμίμπια(18) βρίσκεται σε καλύτερη θέση απ’ τον Καναδά(19) και το Βέλγιο(24). Το Κόσοβο(61) είναι σε καλύτερη θέση απ’ την Κύπρο, ενώ η Βόρεια Κύπρος(!), όπως αναφέρεται το ψευδοκράτος στην έκθεση, βρίσκεται στην 81η θέση, 27 θέσεις πάνω απ’ την Ελλάδα.
Αλήθεια πόσο αξιόπιστη μπορεί να είναι μια τέτοια έκθεση; Με ποια στοιχεία συντάχθηκε; Ποιοι είναι συνεργάτες της συγκεκριμένης ΜΚΟ στην Ελλάδα; Είναι ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα είχε αξία να απαντηθούν. Εντύπωση πάντως προξενεί το γεγονός ότι οι περισσότεροι δημοσιογράφοι που καταγγέλλουν την υποτιθέμενη φίμωση του τύπου στη χώρα μας, οι οποίοι πανηγυρίζουν για αυτήν τη έκθεση, είναι αυτοί που είναι κομματικά στρατευμένοι, είναι αυτοί που δεν είχαν πρόβλημα με τα βοσκοτόπια του κ. Καλογρίτσα, είναι αυτοί που δεν είχαν πρόβλημα με τους αντισυνταγματικούς νόμους του κ. Ν. Παπά, είναι οι ίδιοι που δεν βλέπουν τίποτα ανήθικο στην «επίθεση» στη σύζυγο και τα παιδιά πρωθυπουργού προκειμένου να πληγεί κύρος του , είναι οι ίδιοι που όταν η ΕΡΤ θύμιζε κανάλι της Β. Κορέας όχι μόνο δεν διαμαρτυρήθηκαν, αλλά ορισμένοι εξ αυτών την εκθείαζαν κιόλας.
Η έκθεση των ΔΧΣ έδωσε αφορμή και για συζήτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου ορισμένοι βρήκαν ευκαιρία να μας πείσουν ότι στη χώρα μας έχει καταλυθεί η δημοκρατία τα τελευταία 3 χρόνια, και ότι αυτοί αντιστέκονται μέσα απ’ τα πληκτρολόγια τους ως σύγχρονοι ήρωες. Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς αν αυτά που λένε τα λένε γιατί ζουν τη φαντασίωση τους, ή γιατί θεωρούν ότι απευθύνονται σε ανθρώπους με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης. Το πιο πιθανό είναι ότι ισχύουν και τα δυο.
Για να καταλάβετε όμως το πόσο αστήριχτοι, ανυπόστατοι και γελοίοι είναι όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί, αρκεί κάνετε ένα μικρό πείραμα. Να ανοίξετε την τηλεόραση σας ένα πρωί νωρίς και να δείτε σε μια πρωινή εκπομπή τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, ή απλώς να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο. Τότε θα ανακαλύψετε ότι δεν ζούμε σε κάποιο ολοκληρωτικό καθεστώς όπως προσπαθούν να μας πείσουν ορισμένοι. Θα δείτε ότι οι εφημερίδες κρίνουν, όπως είναι ελεύθερες να το κάνουν, όπως νομίζουν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, θα δείτε επιθέσεις στην οικογένεια του πρωθυπουργού, αλλά και χυδαία πρωτοσέλιδα που τον καθυβρίζουν με χαρακτηρισμούς που μόνο νοσηρές φαντασίες μπορούν να σκεφτούν. Για ποια «φίμωση» γίνεται λόγος αλήθεια; Πως να χαρακτηρίσει κανείς ανθρώπους που την ώρα που αγανακτούν (δήθεν) για την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα, θαυμάζουν καθεστώτα όπως της Κουβάς, της Βενεζουέλας ή της Ρωσίας;