Επίκαιρα και επικίνδυνα εν μέσω κρίσης στη γενικότερη περιοχή της Ελλάδας | Γράφει ο Γιάννης Σκαρτσής
Γεγονός 1
Οι διεθνείς παράγοντες (βλ. φίλοι μας…) εκφράζουν την άποψη (και θα προσπαθήσουν να την επιβάλλουν…) να υπάρχει ένας διάδρομος ελεύθερης διεθνούς ναυσιπλοΐας (βλ. μεταφορά LNG) μη κυριαρχίας αριστερά από τα Δωδεκάνησα με την παράλληλη άρση του δικαιώματος των 12 μιλίων στα χωρικά ύδατα.
Γεγονός 2
Ζητείται (;) η παραίτηση του δικαιώματος της ΑΟΖ στην Ν.Α. Μεσόγειο. Εδώ κάποιος που θέλει να βρει την αλήθεια πρέπει να ψάξει στα πρακτικά του Υπ. Εξωτερικών, την εποχή 1989 – 1992. Εκεί θα βρει ενδιαφέροντα στοιχεία.
Γεγονός 3
Ακόμα και να πάμε στα 12 μίλια υπάρχει πάντα ελεύθερη ναυσιπλοΐα μόνο τα πολεμικά πλοία υπόκεινται σε έλεγχο.
Ο επιτήδειος γείτονας Τουρκία καλλιεργεί στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό την ύπαρξη μη νομιμότητας κυριαρχίας σε 163 νησιά του Αιγαίου.
Παράλληλα, η Τουρκία μας ζητά επιτακτικά να αποστρατικοποιήσουμε μερικώς τα Δωδεκάνησα. Βάσει της Συνθήκης παραχώρησής τους το 19487.
Σημείωση: Δεν υπάρχει καμία τέτοια υποχρέωση προς την Τουρκία, αφού δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος στην Συνθήκη, ενώ παράλληλα υπάρχει το δικαίωμα της άμυνας.
Ας υποθέσουμε προς χάριν σκέψης ότι βρίσκεται μια οποιαδήποτε κυβέρνηση δοσίλογων, δεξιά ή αριστερή, που καταφέρνει και περνάει στη Βουλή με κάποια αλχημεία ένα τέτοιο θέμα (… ή δεν το περνάει, αλλά απλά το κάνει…), η ειρήνη θριαμβεύει, μας δίνουν άλλο ένα παράσημο ειρήνης μετά το παράσημο ανθρωπισμού που πήραμε στη Λέσβο, τη Σάμο, τη Χίο, που τα κάναμε με ελληνικό τμήμα και με… άλλο τμήμα… και φυσικά μετά το παράσημο της ανοιχτής παλάμης που είχαμε πάρει παλαιότερα.
Έτσι λοιπόν στα χαρτιά διαλύεται η τέταρτη στρατιά Αιγαίου και πάει 100 χιλμ. πίσω, ενώ εμείς αφήνουμε για άμυνα μόνο την Εθνοφυλακή 45 και βάλε… και την υπερήφανη αστυνομία και τα ΜΑΤ για αστυνόμευση… (ίσως τα ΜΑΤ δεν πάνε στη Λέσβο λόγω προηγούμενων γεγονότων…)… Να τα φεστιβάλ Ειρήνης, από εδώ παν Δήμαρχοι, από εκεί έρχονται πολιτιστικοί σύλλογοι κλπ, ένας καφές, ένα ιμάμ και ένας γύρος μας ενώνει το σύνθημα…
… Και ξαφνικά ο Κιλιντσάρογλου κατηγορεί στη Βουλή τον Ερντο (ρε παλιοπροδότη που δεν πας στην Κρήτη στα πετρέλαιά μας και τα αφήνεις στους γκιαούρηδες, αφερίμ τσογλάν…!!!, τι μου λες μπρε πεζεβέγκη αύριο κιόλας, και άντε πάλι τα πουτς ρέις με πέντε σαπιοκορβέτες πάνε για γεώτρηση στην… Γαύδο…
Δεν τρέχει μία ο (τότε) Πρωθυπουργός μας σε μια κρίση που είχε καιρό να γίνει, από το θρυλικό «βυθίσατε το ΧΟΡΑ» ξαμολάει τα Ραφάλ… Ε ρε γλέντια, οι Τούρκοι τα βυθίζουν μόνοι τους και φεύγουν πριν απογειωθεί ο καυλωτικός άνεμος του Μακρόν… όμως όμως τρεχάλα κατηφορίζει η 4η στρατιά Αιγαίου προς παραλία σε μέρες εκεί και έρχονται και τα αποβατικά … ε ρε γλέντια που θα κάναμε αν είχαμε ρουκετοβόλα και κανόνια. Μα τα έχουμε αποσύρει για την ειρήνη… καπάκι σηκώνονται και τα τζιχάντια στα χοτ σποτ, άντε να προλάβει η αστυνομία, τα ΜΑΤ, η Εθνοφυλακή. Δεύτε λάβετε τελευταίο ασπασμό. Παίρνει το G-3 (ναι ακόμα το έχουμε…) και υπέρ βωμών, εστιών και … παραλιών στην … παραλία (και όχι μόνο οι Τούρκοι έχουν μάθει και κάθετη υπερκέραση (με τη βαριοπούλα 6) με τα ελικόπτερα μαϊμούδες που κατασκευάζουνε αλλά κατασκευάζουν το … μέτωπο αν το πεις και έτσι είναι ένα χάος πού σε πονεί και πού σε σφάζει… θέλουμε αλλά δεν μπορούμε να στείλουμε ενισχύσεις έγκαιρα αλλά δεν (τα ZUBR) είναι πάλι εκτός και τα Νέαρχος είναι σαν να στέλνεις παπάκια στο θάνατο, κάτι ηρωικές σκέψεις για C – 130 και αλεξιπτωτιστές) γαμούν τα πάντα αλλά άμα πάνε … οι Μακ (αμφίβιοι καταδρομείς) κάνουν ότι μπορούν αλλά μιλάμε για πλαστικό απέναντι σε ατσάλι, κάπως έτσι ανάλογο χάος έχουμε στην Αθήνα (όχι των σούπερ μάρκετ, αυτό έχει γίνει αλλά στη Βουλή όπου πιάνονται αλλά Ούγκάντα, εγώ στα έλεγα, όχι εγώ στα έλεγα και ψάχνουν τον επόμενο Σιμήτη για να πει το ευχαριστώ στους Αμερικάνους που για άλλη μια φορά σταματούν την Τουρκία, αφού πάρει 2 νησιά (το έλεγε ο Παΐσιος… και ένα να πάρει έχει κάνει τη δουλειά).
Απηυδισμένος ο ελληνικός λαός αφού κατασκευάσει τη νέα Σάμο και τη νέα Χίο (τη Λέσβο δεν την πήραν γιατί έχει το παράσημο ανθρωπισμού της Ευρώπης και δεν κάνει…) βγάζει νέους αρχηγούς, ναι ρε τσιμπηθείτε, μη φάτε βραδινό από τα ίδια θα βγάλει τα ίδια ονόματα τι Μπαρζάνι ή Ταλιμπάνι… γίδια … αλλά τα νησιά τα χάσαμε πατριώτη…)
Το σενάριο είναι απλά υποθετικό. Δεν θέλω να θίξω κανέναν απλά μην χάσουμε νησί γιατί ΓΜ το σπίτι που σας πέταγε… και σε μια μια κουβέντα που είχαμε στη Βουλή σαν πολιτευτής ΑΝΕΛ είχα τελειώσει μια ομιλία μου, αυτό.
Να μας πουν αυτοί που δεν θέλουν εξοπλισμούς γιατί είναι ακριβοί, ποιο είναι το τίμημα ενός νησιού. Κρατήστε το αυτό στη μνήμη
