Δύο χιλιάδες… ‘22!
Μπήκε γεμάτος θέματα, παιδιά το 22,
φαίνεται και το νούμερο, να είναι πιο φαρδίο.
Θα ‘ναι γεμάτο με καλά, ή και κακά παρέα;
από καιρό όπως είδαμε… ξεκίνησε ωραία.
Θα φέρνει χρήμα, πρόοδο, και τα μεγάλα έργα,
για ταραξίες και άτακτους, θα ‘χει κοντά και βέργα.
Λέτε ιούς και κρούσματα, να μας τα εξαφανίσει;
είναι για τον καθένα μας, και τι θα μας ψωνίσει.
Εφτούνο δεν το ξέρουμε, οι ευχές όμως πλημμύρα,
να μη μας πιάνουν οι καιροί, τ΄ αγιάζι κι η αλμύρα.
Να μη μας πιάνουν φάσκελα, να μη μας πιάνει μάτι,
και να λεγόμαστε άνθρωποι, με την καρδιά γιομάτη.
Τ΄ αφήσαμε όλα πίσω μας, και αλλάξαμε το χρόνο,
τι λέξη φέρνει… ψάχνουμε, να βάλουμε τον τόνο.
Με κάλαντα τον νιώσαμε, και με τα γιορτινά μας,
ο τρόπος μας τον τίμησε… κι όλα τα έθιμα μας.
Πολλά… πολλά χρόνια πολλά, με υγεία και αγάπη,
κανείς να μη χρειάζεται, να πιει ποτέ του χάπι.
Καλή χρονιά, ευχές, ευχές, μηνύματα με ουσία,
γεροί και καλή δύναμη… και διώξτε απελπισία.
Πρέπει να έχουμε άμυνα… γιατί ποιος τον ξέρει,
σ΄ αναποδιές… για κράτημα, που ίσως να μας φέρει.
Δεν λέω κακό… αλίμονο, ήρθε χαρές γιομάτος,
… εμάς για να πληρώσουμε, μας έφυγε ο πάτος.
Ο κόσμος έχει άλυτα, προβλήματα μεγάλα,
όμως με τ’ αυγολέμονο, τα έπνιξε η κουτάλα.
Εφτούνο το χωνέψαμε, μα τ΄ άλλα προχωράνε,
χρέη, καυτοί λογαριασμοί, τρέχουν μας κυνηγάνε.
Και αγκαζέ με τον ιό, και αγκαλιά με μέτρα,
κάνουμε μ΄ ότι βλέπουμε, και την καρδιά μας πέτρα.
Πέτρα που ‘χει στο βάρος τσης… μαζί κι ότι ακούμε,
που έχει σαν απόηχο, και ευχή… μην αδικούμε.
Το νέο έτος έφτασε… σε μας, και με λιακάδα,
κι ένα λιβάδι η θάλασσα, που απαιτεί βαρκάδα.
Δεν είμαι αισιόδοξος… παιδιά μου ποιος τόπε;
θα σπάσω το κεφάλι μου… όμως δεν ξέρω πότε!!!
