Κάλαντα
happycloud
Καλή χρονιά, τα κάλαντα και πάλι θα σας ψάλω,
τσι τηγανίτες… ζάχαρη και μέλι θα τσου βάλω.
Και δεν θα γίνει λέω δεχτή, άλλη επιθυμία,
καθώς γοργά ξωπίσω μας, τρέχει η πανδημία.
Είναι κι αυτό ένα κακό, που ‘φερε η εποχή μας,
να σημαδέψει… με σκοπό, μέχρι και τη ψυχή μας.
Κι εμείς… φτωχοί σαν άνθρωποι, φθηνοί όσο δεν παίρνει,
…θέλει η ζωή ποιότητα, μα δεν τα καταφέρνει.
Κι αυτό είναι που νιώθουμε, γιατί δεν μας τη δίνουν,
κοστίζει για το μέλλον μας… τσου δρόμους να φαρδύνουν.
Κοστίζει το πισσάρισμα… το κλείσιμο τσι λούμπες,
τσιτώνουν και τα νεύρα μας, με συνεχείς αρλούμπες.
Με τον ιό τσι δόξες του, πολλά δικαιολογούνται,
έχουνε βρει και αφορμή… οι άνθρωποι που ηγούνται.
Μα και ο όρκος άλλαξε, δεν λέω στον θεό μου…
… ορκίζομαι στη μάσκα μου, στον κορωνοϊό μου.
Καλή χρονιά σας εύχομαι, χωρίς τη μάσκα… αμπόδα,
αυτή θα γίνει μόνιμη, θα μείνει και στη μόδα.
Για μας το λέω άνθρωποι… μας έκαμε φαρμάκια,
μικρούς, μεγάλους, κι αυλικούς, με τα ακριβά σακάκια.
Το νου σας το Ναυάγιο, γιατί θεός φυλάξει,
αν μας το πάρει η θάλασσα, κι εμάς θα μας βουλιάξει.
Είναι κουφάρι διάσημο, δεν είναι ότι να ‘ναι,
κι ο Σολωμός ο άτυχος, δείχνει εκεί πως πάνε.
Τα καταφέρνει η Ζάκυνθος, με τούτα και με τ’ άλλα,
κι ας είναι τα καλύτερα, στον κόρφο τσης ψιχάλα.
Προσφέρει το Ναυάγιο, και στον αυνανισμό μας,
μα, από κει πώς φεύγουμε, για τον πολιτισμό μας;
Όμως το χρειαζόμαστε, στα νέα δεδομένα,
πρέπει να σφάζομαι για αυτό… για να γελάει με μένα.
Καλή χρονιά χρόνια πολλά, σε όλους και σε όλες,
θα φάτε μη βιαζόσαστε… ζεστές είναι οι μπριζόλες.
Είναι νωρίς για δάκρυα, μα όπως πάμε θα ‘ρθουν,
τη Ζάκυνθο του μέλλοντος, μέσα από κει θα μάθουν.
Πολλά είναι τα προβλήματα, και το δηλώνουν ούλοι,
αλλά ευτυχώς δεν έχουμε, τη μπόμπα με καψούλι.
Μπόμπα και τα σχολεία μας, βραστό το κουνουπίδι,
μα δεν τσου νοιάζει βρε παιδιά, το τρώνε και με ξύδι.
Έχουνε τρόπους, σχέδια, δεν κάνουν ότι να ‘ναι,
δίνουν από την κούδα τσους… τα άλλα τα φυλάνε.
Καλή χρονιά, πάντα χαρά, ευχές κι αγάπη δίνω,
και τώρα που σας τα ‘ψαλα… για την υγειά σας πίνω!!!
