Φεύγει η χρονιά των εμβολίων | Γράφει ο Διονύσης Ιθακήσιος

efsyn

Τελειώνει αυτή η χρονιά και μια καινούργια έρχεται στη θέση της, η τρίτη κατά σειρά με κορωνοϊό. Την πρώτη χρονιά, το 2020, όλοι φοβισμένοι και γεμάτοι ανασφάλειες, αντέξαμε καραντίνες και απαγορεύσεις, τρέφοντας την ψευδαίσθηση ότι “μπόρα είναι και θα περάσει”. Ήρθε δε και το καλοκαίρι με την ανεμελιά, μηδενίστηκαν κάποια στιγμή τα κρούσματα και νομίσαμε ότι τελειώσαμε. Δεν ήταν όμως έτσι, με τα πρώτα κρύα του φθινοπώρου ήρθε νέα κύμα. Εκεί που νομίσαμε ότι έχουμε αφήσει πίσω τον κορωνοϊό τα κρούσματα άρχισαν να σκαρφαλώνουν και το σύστημα υγείας να πιέζεται. Νέες απογοητεύσεις, νέα μέτρα. Όπου πέρυσι τέτοιες μέρες, λίγο πριν μπει η χρονιά που φεύγει, ήρθαν τα εμβόλια. Νέα ελπίδα ότι όλα θα τελειώσουν. Το 2021 μπορούμε να το ονομάσουμε, χρονιά των εμβολίων και των εμβολιασμών κατά του covid-19. Όμως ούτε η πανδημία τελείωσε και οι κοινωνικές αντιπαραθέσεις με βάση τις διαφορετικές απόψεις για τα εμβόλια, έδωσαν και πήραν.

Προβληματισμένοι, λοιπόν, και ως ένα βαθμό διχασμένοι, αφήνουμε τη χρόνια και μπαίνουμε σε μια νέα, τη τρίτη κατά σειρά χρονιά της πανδημίας, γεμάτοι ξανά αβεβαιότητες φοβίες αλλά και ελπίδα. Ποιος θα μας το έλεγε, ότι παρά τα εμβόλια, τη γνώση πάνω στον κορωνοϊό που η επιστήμη έχει χτίσει βήμα βήμα, θα μιλάγαμε για 30.000 κρούσματα στη χώρα μας σε μια ημέρα και για τεράστια διασπορά του ιού σε όλη την Ευρώπη και τον Δυτικό κόσμο. Αν αυτά τα κρούσματα τα είχαμε πριν δύο χρόνια θα μας έπιανε τρέλα. Βέβαια τότε δεν υπήρχε ούτε η σημερινή γνώση και εμπειρία, ούτε τα έμβόλια, ούτε και τα φάρμακα. Μπορεί να έχουμε πίεση στο σύστημα υγείας, διασωληνωμένους και θανάτους, όμως υπάρχει η ελπίδα ζωντανή πλέον, ότι στο βάθος του τούνελ, ίσως μετά το πρώτο τρίμηνο της νέας χρονιάς, θα είναι η πανδημία, ενδημική νόσος όπως πολλές άλλες, θα χρειάζεται προσοχή, αλλά δεν θα απαιτείται όλη αυτή η αναμπουμπούλα στη ζωή μας.

Η χρονιά που φεύγει, λοιπόν, η χρονιά των εμβολίων ήταν πολύ δύσκολη και για πολλούς από τους συνανθρώπους μας τραγική. Ας κρατήσουμε όμως τη φλόγα της ελπίδας αναμμένη και ας ευχηθούμε όλα να πάνε καλύτερα, πολύ καλύτερα τη νέα χρονιά. Φυσικά και με νου και γνώση, που πολλές φορές δεν είχαμε όλοι μας, τη χρονιά που φεύγει. Ίσως αν είχαμε δείξει μεγαλύτερη ωριμότητα και εμπιστοσύνη στους επιστήμονες και τους ειδικούς και λιγότερη εμμονή σε παραμύθια και ανεύθυνες διαδόσεις, να είχαμε πετύχει περισσότερα και η πανδημία να είχε αντιμετωπιστεί αποτελεσματικότερα, όμως ας μη γυρίζουμε πίσω, δεν έχει νόημα. Το αύριο είναι μπροστά μας και μας χρειάζεται μόνο αισιοδοξία.