Παραμονή Χριστουγέννων! | Γράφει ο Διονύσης Ιθακήσιος

in.gr

Κάποιες μέρες του χρόνου, κάποιες γιορτές, έχουν μια ομορφιά που πηγάζει από τη παράδοση και τη συντήρηση των εθίμων. Η παραμονή τον Χριστουγέννων είναι από τις πλέον εμβληματικές. Τα κάλαντα των παιδιών με τις γλυκές φωνές τους από τα χαράματα να σε ξυπνάνε, οι προετοιμασίες, τα ψώνια και το απόγευμα οι οικογενειακές συναθροίσεις για τη κουλούρα εδώ στο νησί μας ή άλλα έθιμα που ο καθένας “σέρνει’ από τα παιδικά του χρόνια και τον τόπο του.

Λίγο πολύ, με μικρές αλλαγές, η μέρα αυτή έχει ομοιότητες και κοινά. Θα είναι όμως φέτος το ίδιο; Μάλλον όχι. Ο κορωνοϊός αλλάζει πολλές από τις συνήθειες μας. Ποιος θα μας το έλεγε δύο χρόνια πριν τέτοιες μέρες. Δεν ξέρω πόσα παιδιά θα τολμήσουν να πούμε κάλαντα και πόσα σπίτια θα τους ανοίξουν την πόρτα. Θα βγάλουν τη μάσκα να τα πουν ή θα τραγουδάνε με αυτήν φορεμένη, αλλά και ο νοικοκύρης από μακριά και με μάσκα. Σουρεαλιστικά πράγματα. Θα πλησιάσουμε τα μαγαζιά για ψώνια με μάσκες με πιστοποιητικά και ταυτότητες. Λένε ότι θα φοράνε και δύο. Θα μαζευτούμε στο οικογενειακό τραπέζι μετά φόβου, όσο γίνεται λιγότεροι, εμβολιασμένοι και θα δούμε τι θα γίνει με τους ανεμβολίαστους συγγενείς, υπάρχουν και αυτοί σε κάθε οικογένεια. Τι ωραίες καταστάσεις… Τι τραγελαφικές εικόνες. Δεν γίνεται όμως αλλιώς. Δυστυχώς μπλέξανε και μακάρι να ξεμπλέξουμε μέσα στη νέα χρονιά. Έτσι λέγαμε και πέρυσι τέτοιες μέρες, αλλά οι ευχές δυστυχώς δεν έπιασαν. Είμαστε στην ίδια περίπου κατάσταση, παρά την ελπίδα που έφερναν τα εμβόλια, όταν ξεκίναγαν μέσα στις γιορτές ακριβώς ένα χρόνο πριν οι εμβολιασμοί. Ούτε αυτά κάλυψαν όλες μας τις προσδοκίες, ούτε το ξερό το κεφάλι αρκετών από εμάς, που ακούσαμε τον κάθε τυχάρπαστο και όχι τους ειδικούς βοήθησε, ώστε να έχουμε υψηλό επίπεδο ανοσίας. Τώρα μας κυνηγάνε και οι μεταλλάξεις.

Τέλος πάντων δεν είναι ώρα για φαγωμάρα αλλά για ευχές και προσδοκίες. Ας ευχηθούμε άλλη μια φορά αυτή η παραμονή των Χριστουγέννων να είναι η τελευταία με τις δυσκολίες από την πανδημία. Του χρόνου να επανέλθουμε ολοκληρωτικά στις παραδόσεις μας και σε όσα είχαμε συνηθίσει. Είθε να εισακουστεί η ευχή όλων μας.