Σιγούρος Βλαχιώτης: Ο βυθός είναι μια φύση που δεν την ξέρουν οι άνθρωποι που δεν την έχουνε ζήσει.
Σιγούρος Βλαχιώτης:
√ Με τη μάσκα όταν βουτάς ζεις σε ένα άλλο κόσμο που δεν τον γνωρίζουν οι περισσότεροι
√ Ο Μουζάκης (Πεταλούδας) δεν πήγαινε πουθενά για ψάρεμα ή κυνήγι αν δεν ήμουν και εγώ μαζί του
Στο τεύχος της Παρασκευής 20 Αυγούστου του περιοδικού Στιγμές που κυκλοφόρησε, διαβάζουμε την ιστορία του Σιγούρου Βλαχιώτη, ίσως του πιο μακριοβότερου “ψαροντουφεκά¨ στη Ζάκυνθο αυτή τη στιγμή, ο οποίος ξεκίνησε το ψαροντούφεκο και το έκανε τρόπο ζωής, μέσα από την αγάπη του για αυτό και για τη θάλασσα.
Ξεκίνησε τη δραστηριότητα αυτή σε ηλικία των 12 – 13 ετών μαζί με φιλικά του πρόσωπα και στην συνέχεια “μαγεύτηκε” από τον κόσμο της θάλασσας. Η αφορμή που τον ώθησε να ξεκινήσει το ψαροντούφεκο, ήταν το γεγονός ότι είχε γερά πνευμόνια. Όπως δηλώνει και ο ίδιος, η πρώτη του επαφή με το άθλημα ήταν επεισοδιακή. Ωστόσο, το μεγαλύτερο κίνητρο ήταν ο κόσμος της θάλασσας, ο οποίος τον συνεπαίρνει και τον θεωρεί μοναδικό, έναν άλλο κόσμο.
Η ζωή όμως μέσα από τη δραστηριότητα, τον οδήγησε ακόμα και σε σημαντικές φιλίες που είναι χαραγμένες στην καρδιά του. Μας περιγράφει τον απροσδόκητο θάνατο του φίλου του Ακης Βεζιρτζή, καθώς βρήκε τραγικό τέλος στη θάλασσα, αφού δεν διέθετε τον κατάλληλο εξοπλισμό και τον παρέσυρε ένα σκάφος,
Αρκετά ενδιαφέρουσα είναι η ιστορία που μας διηγήθηκε σχετικά με τις Στροφάδες όπου τις θεωρεί το πιο όμορφο μέρος και μας εξιστορεί λοιπόν πως γνωρίστηκε με τον Μουζάκη ( Πεταλούδα)
Τέλος, συμβουλεύει τα νέα παιδιά να ακολουθήσουν το ψαροντούφεκο ως μια ευχάριστη δραστηριότητα, έχοντας ωστόσο γνώση των κινδύνων που κρύβει η θάλασσα και διαθέτοντας τον κατάλληλο εξοπλισμό. Καταλήγει λέγοντας πως η θάλασσα αποτελεί έναν διαφορετικό κόσμο, μια μαγεία, κάτι που περισσότεροι από εμάς δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε αν δεν το δοκιμάσουμε!
► Πως ξεκινήσατε να ασχολείστε με το ψαροντούφεκο; Σας ώθησε κάποιος με αυτό; Το πρώτο, σιδερένιο ψαροντούφεκο
◄ O σημαντικότερος λόγος που με ώθησε ήταν όταν ανακάλυψα ότι έχω γερά πνευμόνια.
Θυμάμαι μάλιστα την πρώτη φορά ήμουν μικρό παιδάκι και τότε φέρνανε τα κάρα που κουβαλούσαν τα τούβλα από τα καμίνια και τα βάζανε στη θάλασσα μέσα να μουσκέψουν να σφίξουν. Λοιπόν τα βάζανε κάτω στο μπαστούνι του Αγίου και εμείς που είμαστε μικρά παιδιά, βουτάγαμε και περνάγαμε απο κάτω. Κάποια στιγμή που βούτησα η άνωση με ανέβασε επάνω και κόλλησα με την πλάτη στα κάρα και δε μπορούσα να πάω ούτε μπροστά ούτε πίσω και μου τελειώνε και η ανάσα. Τότε γύρισα ανάποδα και βγήκα με τα χέρια που γατζωνόμουν στο κάρο. Αυτό τον τρόπο τον χρησιμοποίησα και πολλές φορές μέσα στις σπηλιές όταν έψαχνα για τα ψάρια.
►Θυμάστε το πρώτο σας ψαροντούφεκο;
◄Το πρώτο μου ψαροντούφεκο ήταν ένα μικρό γιατί μου άρεσε να βλέπω το βυθό.
Με τη μάσκα όταν βουτάς ζεις σε ένα άλλο κόσμο που δεν τον γνωρίζουν οι περισσότεροι, αλλά είναι ένας ωραίος κόσμος. Ετσι αρχισα σιγά σιγά – γιατί τότε υπήρχαν και πολλά ψάρια- όπου και να έκανες έβλεπες ψάρια… αρχίσα από τα μικρά και έφτασα σιγά σιγά στα μεγάλα.
►Θυμάστε κάποιους φίλους με τους οποίους πηγαίνατε μαζί για ψάρεμα…;
◄ Στην αρχή πήγαινα με τον Ακη τον Βεβιρτζή, ο οποίος ήταν μεγαλύτερός μου 5 -6 χρόνια, ο οποίος είχε κακός τέλος γιατί τον σκότωσαν με ένα ταχύπλοο, όταν έκανε ψαροντούφεκο στο Βοϊδι. Δεν έπαιρνε προφυλάξεις, δεν έβαζε σημαδούρα γιατί φοβόταν μην μπερδευτεί με το σκοινί επειδή είχε και ζάχαρο.
Θυμάμαι εκείνο τον καιρό είχε πάθει μια ωτίτιδα και του είπε ο γιατρός να μην πάει για ψαροντούφεκο για 15 ημέρες. Μόλις περάσανε οι 15 ημέρες ήρθε στο μαγαζί μου και μου λέει πάμε για ψάρεμα γιατί έχω λύσσα να πέσω στη θάλασσα. Του λέω τώρα δεν μπορώ γιατί είμαι στο μαγαζί. Το απόγευμα που ήμουνα έξω έρχεται το λιμεναρχείο και μου λέει Σιγούρο χάθηκε ο Βεζιρτσής πρέπει να πάνε να τον ψάξουμε και πραγματικά πήγαμε. Ψάψναμε όλη νύχτα, με φακούς γιατί δίπλα από το σκάφος του, βρέθηκε η ζώνη του που κ είχε αφαιρεθεί για να μπορεί να επιπλέει και να μην πάει στον πάτο. Τελικά βρέθηκε την άλλη μέρα στο Βασιλικό.
Στροφάδια
►Κεφάλαιο Στροφάδια…
◄Τα στροφάδια είναι το ωραιότερο μέρος του κόσμου για ψάρεμα και για κυνήγι.
Πρωτοπήγα στις αρχές της χούντας με το φίλο μου το Διονύση Καρρέρ έναν αξιόλογο άνθρωπο που είχε εκλεγεί παλιά και βουλευτής. Ηταν τόσο αξιόλογος που δώρησε το σπίτι του στο Αγιο για να γίνει η χρυσή επένδυση στο τέμπλο της εκκλησίας.
Ειχε λοιπόν ένα κότερο και πήγαμε στα Στροφάδια, εγώ για πρώτη φορά. Βούτησα βάρεσα μερικά ψάρια και κατέβηκα μετά στο νησί. Εκεί ήταν ένας καλόγερος με ένα μπαστούνι ο οποίος έφτιανε γκλίτσες και μου λέει πάμε να σου δείξω που κυνηγάει ο Παπαδόπουλος. Πήγαινε εκεί κάτω και ο Μουζάκης ο επονομαζόμενος Πεταλούδας, είχανε φτιάξει λοιπόν ένα πόστο στο νοτιοανατολικό μέρος αφού είχαν κάνει ένα άνοιγμα στο δάσος και καθόντατε εκεί και βαρούσανε τα τρυγόνια που ερχόντουσαν.
Εμένα εκτός από το ψάρεμα μου άρεσε πολύ και το κυνήγι. Και έκαμα το σταυρό μου και προσκύνησα στον τάφο του Αγίου μας να με αξιώσει ο Θεός και ο Αγιος Διονύσιος να έρθω και εγώ να κυνηγήσω μια φορά και εδώ πέρα.
Πραγματικά όταν έπεσε η δικτακορία η πρώτη μου δουλειά τον Απρίλη ήταν να πάω στα Στροφάδια..μετά από λίγο ήρθε το ελικόπτερο με τον Πεταλούδα.Μου λέει εσύ τι θέλεις εδώ; Του λέω είχα κάνει τάμα στον Αγιο να έρθω να κυνηγήσω μια μέρα εδώ κάτω.
Τον Αύγουστο με κάλεσε σπίτι του και μου λέει… “κάτσε να φάμε..έμαθα ποιος είσαι και με τον πατέρα σου είμαστε φίλοι. Θέλεις μου λέει να κυνηγάμε παρέα?¨” Ετσι πραγματοποίησε το μεγαλύτερο όνειρό μου. Από τότε δεν πήγαινε πουθενά αν δεν ήμουν και εγώ μαζί του.
►η Ζάκυνθος σαν ψαρότοπος
◄Παλιά η Ζάκυνθος ήταν από τα ωραιότερα μέρη για ψάρεμα.. ερχόντουσαν οι Ιταλοί εδώ και ψαρεύανε και βγάζανε τα έξοδά τους. Τώρα έχουν λιστοστέψει πολύ τα ψάρια αφού κολυμπάς χιλιόμετρα και δεν βλέπεις λέπι που λέμε.
Ομως είναι ωραίο να κολυμπάς και να βλέπεις το βυθό. Είναι μια άλλη φύση που δεν την ξέρουν οι άνθρωπου που δεν την έχουνε ζήσει.
Στα νέα παιδιά λέω πως το ψαροντούφεκο είναι ένα από τα ωραιότερα σπορ αλλά πρέπει να προσέχουν. Να προσέχουν την άπνοια, να έχουν σημαδούρα πάντα και να αποφεύγουν τα μέρη που κινούνται σκάφη, είναι πολύ επίκινδυνο και έχουμε πολλά θύματα στην Ελλάδα και να μην υπερβαίνουμε τις δυνάμεις μας
