Οφειλόμενη απάντηση περί της ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ «ΝΑΥΑΓΙΟ ΖΑΚΥΝΘΟΥ Α.Ε.» | Γράφει ο Σπύρος Ξένος

Γράφει ο Σπύρος Ξένος

Οφειλόμενη Απάντηση
Περί της ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ «ΝΑΥΑΓΙΟ ΖΑΚΥΝΘΟΥ Α.Ε.»

Αξιότιμε κ. Βουλευτά Ζακύνθου,

Με ιδιαίτερη προσοχή ανέγνωσα στον τοπικό τύπο, τα όσα πολύ εποικοδομητικά και ενδιαφέροντα, αναφέρατε, στην από 11/6/2021 Συνέντευξη Τύπου, την οποία παραχωρήσατε, τα σχετικά με τις πληγές του Μεσογειακού κυκλώνα, την προβλήτα, την πανδημία, τους εμβολιασμούς, τους πολιτισμούς, αλλά και τα περί…της ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ «αποκλειστικής είσπραξης και διαχείρισης οποιωνδήποτε ανταποδοτικών τελών και αναλόγου χαρακτήρα χρεώσεων», από το κάτω και το πάνω Ναυάγιο Ζακύνθου (Άρθρο 39, παρ. 3).

Κατόπιν τούτου, χάρηκα πάρα πολύ που πληροφορήθηκα, ότι το 90% των αιτημάτων Σας, για την ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ «ΝΑΥΑΓΙΟ ΖΑΚΥΝΘΟΥ Α.Ε.», ικανοποιήθηκε από τον Υπουργό Τουρισμού κ. Χ. Θεοχάρη. Δηλαδή, η εκπροσώπηση του ΔΗΜΟΥ ΖΑΚΥΝΘΟΥ στο Δ.Σ. της ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ, για «λογαριασμό του ΟΤΑ α΄ βαθμού στην περιφέρεια του οποίου κείται η Υπό Αξιοποίηση Περιοχή» (Αρθρο 40, παρ. 1) καθώς και η λειτουργία υποκαταστήματος, χωρίς όμως να αναφέρεται, αν στο εν λόγω υποκατάστημα, θα υπάρχει και μηχάνημα αυτόματων συναλλαγών (ΑΤΜ).

Χωρίς να θέλω καθόλου να σταθώ σε αυτό, απλά και μόνο το επισημαίνω, διαπίστωσα ότι, εν τη ρύμη του λόγου Σας, αναφέρατε ότι η περιλάλητη Αγοραπωλησία της μισής Ζακύνθου στις 7/5/2014, η οποία όπως γνωρίζετε πολύ καλά κατέληξε σε φιάσκο, σύμφωνα με το υπ’ αριθ. 1679/2020 Βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, πραγματοποιήθηκε επί ημερών της προηγούμενης Κυβερνήσεως. Ξαναδείτε το αυτό…. γιατί μπορεί και να μην είναι έτσι.

Επί του παρόντος, και σύμφωνα με τα άρθρα του υπό διαβούλευσιν Σχεδίου Νόμου του κ. Χ. Θεοχάρη, αξιολογώ εν αρχή το γεγονός ότι το κουφάρι του «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ», από προστατευόμενο «μνημείο», όπως το αποκαλούσε μέχρι χθες ο κ. Υπουργός, κατέστη τουριστική ατραξιόν (βλ. έκθεμα).

Για τις ανάγκες της «ανάπτυξης δημοσίου συμφέροντος», μια έκταση κηρυγμένη αναδασωτέα, χερσαία ζώνη natura και με προτεινόμενη οριοθέτηση ως αρχαιολογικός χώρος (βλ. ύπαρξη αρχαίων μνημείων), μετονομάσθη σε « Περιουσιακό Στοιχείο της ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ», προς… αξιοποίηση και εκμετάλλευση (Άρθρο 39, παρ. 4).

Για την πρεμούρα των επενδυτών, όλες οι διατάξεις του Ελληνικού Συντάγματος Περί Αιγιαλού, Δασών, Πολεοδομικές, φορολογικές, δημοσίων συμβάσεων κ.α. πάνε «κατά παρέκκλιση» στον αγύριστο (Άρθρο 39, παρ. 3-6), πάντα στα πλαίσια Σύνταξης Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου, για την ευρύτερη περιοχή.

Για τις συνθήκες ασφυξίας και επενδυτικής ασφάλειας, η ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ του κ. Θεοχάρη, όπως αναφέρεται σχετικά, «θα αποκτά ενοχικά δικαιώματα και σε άλλα ακίνητα πλησίον της έκτασης της Υπό Αξιοποίησης Περιοχής» (Άρθρο 39, παρ. 6),. Όπου και όσα επιθυμεί. Πέραν τούτων, δύναται να εκμισθώνει, να χαράζει γραμμές αιγιαλού και παραλίας όπου και όσες θέλει, να φυτεύει, να βάφει με μίνιον το πολυβασανισμένο σκαρί, να συντάσσει μελέτες, να αναθέτει έργα κ.α. κατά το κοινώς λεγόμενο: «Άναμπελ, στάσου Μαντολάτο».

Επειδή, λοιπόν, όπως αποδεικνύεται από τα πράγματα, ο κ. Χ. Θεοχάρης φαίνεται να Σάς έχει μια ιδιαίτερη συμπάθεια, γεγονός που δεν έκρυψε νομίζω κατά τις συναντήσεις Σας, θα ήταν ίσως φρόνιμο, αφού πρώτα ικανοποίησε το 90% των αιτημάτων Σας, να κάνει μια θυσία ακόμα και να ασπαστεί και το υπόλοιπο 10%. Ήτοι, να πάει πουθενά αλλού να «αναπτύξει». Φτάνει χορτάσαμε ανάπτυξη και ευεργέτες.

Αν, Κύριε Βουλευτά, για τις ανάγκες της ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ του κ. Θεοχάρη, πήγαν εν μία νυκτί περίπατο οι αναδασώσεις, οι χερσαίες ζώνες, οι πολεοδομικές δεσμεύσεις, οι χαρακτηρισμοί κ.α. στην περιοχή του Πλατώματος Ναυαγίου, τότε τι αλήθεια εμποδίζει την τοπική Εκκλησία και το Δήμο Ζακύνθου να προχωρήσουν στη σύσταση Φορέα Προστασίας και Ανάδειξης της περιοχής, απέναντι σε ήδη, σύμφωνα με τις φήμες, συσταθείσες εταιρείες, με έδρα την Αττική;

Αν, Κύριε Βουλευτά, στην «Υπό Αξιοποίηση Περιοχή» της ΑΝΩΝΥΜΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ του κ. Θεοχάρη συμπεριλαμβάνονται ιστορικά και θρησκευτικά μνημεία όπως το Μοναστήρι του Κάτου Αι Γιώργη των Γκρεμνών (15ος αιων), ο ιερός ναός Σπηλιάς Αγίου Γερασίμου (1552) κ.α., με τίνος, αλήθεια, τη συναίνεση θα παραδοθούν όλα αυτά σε μια ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ;

Και κλείνοντας, ερωτώ. Αλήθεια, Ποιος είναι Αυτός, ο οποίος στη μέση ακριβώς από τρία ιστορικά μοναστήρια του 15ου και 16ου αιώνα (Μοναστήρι Κάτου Αι Γιώργη των Γκρεμνών, Μονή Αγίου Γεωργίου των Γκρεμνών και Μονή των Αγίων Πάντων), αποφάσισε να συστήσει ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ για να κονομήσει προς «διασκέδασιν των φίλων»; Διάβασε ποτέ την από 28/7/2020 Πραγματογνωμοσύνη της Προϊσταμένης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ζακύνθου (σελ. 7-8):

«…Από τα προεκτεθέντα μπορεί να εξαχθεί με ασφάλεια το συμπέρασμα, πως η γύρωθεν περιοχή περικλείει ένα ενιαίο και αδιάσπαστο σύνολο λατρευτικών και λειτουργικών χώρων, οριοθετούμενο από τα σωζόμενα λατρευτικά- αρχαιολογικά, αλλά και ιστορικά τεκμήρια, δηλαδή την παλαιά μονή του κάτω Αγίου Γεωργίου στο ‘’Νησί’’, την εκκλησία των Αγίων Πάντων (νυν ναό της Αγίας Πολυχρονίας) και το εκεί ευρισκόμενο νεκροταφείο των μοναχών, της έκτοτε ιδρυθείσας νέας μονής του Αγίου Γεωργίου, όπως και της ιεράς σκήτης του Αγίου Γερασίμου (Ιερός Ναός Αγίου Γερασίμου). Επί αιώνες η παλαιά Μονή του Αγίου Γεωργίου υπήρξε οργανικά και λειτουργικά συνδεδεμένη με τους προεκτεθέντες λειτουργικούς χώρους σε λατρευτικό σύνολο αλληλοσυμπληρούμενο, μη δυνάμενο να διαχωρισθεί σε ανεξάρτητα λατρευτικά ιδρύματα καθόσον ουδέν εξ αυτών είχε ποτέ αυτοτέλεια…».

Ελπίζοντας να μην Σας κούρασα, εύχομαι να βοήθησα, κατά το δυνατόν, στην παρουσίαση μιας λιγότερο ωφελιμιστικής προσέγγισης του θέματος, που ίσως να φανεί χρήσιμη τις επόμενες ημέρες.