Διαβάστε το υπέροχο άρθρο του Δ. Τρούσσα στο lifo.gr για τις ζακυνθινές σερενάδες
Το «Ουράνιο πλάσμα» του Τζώρτζη Κωστή με την επιμέλεια του αείμνηστου Δημήτρη Λάγιου
Ο Ζακυνθινός συνθέτης Δημήτρης Λάγιος, που έφυγε τόσο νωρίς από τη ζωή, το 1991, στα 39 χρόνια του, υπήρξε μια αξιολογότατη μουσική προσωπικότητα. Και τούτο γιατί επιχείρησε στο σύντομο βίο του να καταγράψει όχι μόνο τη δική του πνοή και ευαισθησία σε θαυμάσια (σύνθετα) έργα και (απλά) τραγούδια, αλλά και να αναδείξει την τέχνη άλλων. Την τέχνη των συντοπιτών του, των ζακυνθινών συνθετών (ανώνυμων και επώνυμων), που δημιούργησαν, χοντρικά, στην εκατονταετία 1850-1950. Λαϊκά τραγούδια εν ολίγοις, τα οποία θα άκουγε, οπωσδήποτε, ο Λάγιος στον τόπο που γεννήθηκε, που θα συμπλήρωνε αργότερα με τον προσωπικό ερευνητικό του κάματο, και που θα έβλεπαν το φως της δισκογραφίας, μέσα από τη δική του ώθηση, στη δεκαετία του ’80 πια.
Ο λόγος για τα άλμπουμ «Λαϊκά Τραγούδια της Ζάκυνθος» (1985) σε συνεργασία με το Κάλβειο Παραδοσιακό Συγκρότημα και τους Τραγουδιστάδες του Ασκηταριού, «Του Σολωμού και της Ζάκυνθος» (1986) και «Ζακυνθινές Σερενάδες» τού συνθέτη Τζώρτζη Κωστή (1870-1959), τούτο το τελευταίο από το 1988. Σ’ αυτό το άλμπουμ, που έγινε φυσικά με την επιμέλεια του Λάγιου (ενορχηστρώσεις, παραγωγή κ.λπ.) τραγουδούσαν ο τενόρος Κωνσταντίνος Παλιατσάρας, ο βαρύτονος Διονύσης Τρούσσας, ενώ συμμετείχε και η Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων του Δήμου Πατρέων. Το ρεπερτόριο; Συνθέσεις του Τζώρτζη Κωστή σε στίχους Δημητρίου Πελεκάση (1881-1973) και Γιάννη Τσιλιμίγκρα (1872-1947).
Τζώρτζης Κωστής (1870 – 1959)
Μία από τις ωραιότερες, αν όχι η ωραιότερη διωδία του Κωστή είναι, οπωσδήποτε, το «Ουράνιο πλάσμα», που το πρωτάκουσα σε δίσκο από τους Κωνσταντίνο Παλιατσάρα και Διονύση Τρούσσα (στην παραγωγή του Λάγιου). Με συνδέει κάτι πολύ βαθύ μ’ αυτό το τραγούδι – και δεν ξέρω αν πρέπει να το πω, επειδή δεν συνηθίζω να μιλάω για πολύ προσωπικά θέματα στα γραπτά μου.
Το άσμα αυτό το τραγουδούσε, συχνά, ο καλλίφωνος πατέρας μου, ο οποίος, αν και Κερκυραίος, είχε ζήσει στα νιάτα του στη Ζάκυνθο, σχεδόν όλη τη δεκαετία του ’30. Μάλιστα, και ας το πω και τούτο, κατά έναν περίεργο τρόπο όσους «Τρουσαίους» ξέρω είναι ή από τη Ζάκυνθο (όπως είναι ο βαθύφωνος Διονύσης Τρούσσας) ή από την Κέρκυρα. Συχνά, δε, μας διαφοροποιούν τα «σ» στο επώνυμο, που πότε είναι ένα και πότε δύο.
Μου είχε διηγηθεί λοιπόν ο πατέρας μου ιστορίες με σερενάδες και καντάδες στα στενά της παλιάς πόλης της Ζακύνθου, χορούς (αποκριάτικους και μη) στην αίθουσα του Δημαρχείου και στα αρχοντικά των «ευγενών» της εποχής στη Μπόχαλη και το Αργάσι, και άλλα τέτοια σχετικά. Τότε τα άκουγα, χωρίς να έχω συνειδητοποιήσει το βάρος τους (και γι’ αυτό δεν ζητούσα να μάθω περισσότερα), αλλά, τώρα, σκέφτομαι, πως έχασα μια πολύ μεγάλη ευκαιρία, και μάλιστα από πρώτο χέρι – καθώς ο πατέρας μου δεν βρίσκεται εδώ και χρόνια στη ζωή και άρα είναι πλέον αργά για επανορθώσεις.
Ο Δημήτρης Λάγιος έκανε, ως παθιασμένος ερευνητής και Ζακυνθινός φυσικά, το χρέος του. Συνέλλεξε, επιμελήθηκε και ηχογράφησε αυτό το υλικό, τις σερενάδες του Κωστή, βρίσκοντας στα πρόσωπα τού τενόρου Παλιατσάρα και του βαθύφωνου Τρούσσα τους ιδανικούς ερμηνευτές και βεβαίως τοποθετώντας πίσω τους την τέλεια οργανική ομάδα, την ορχήστρα εγχόρδων του Δήμου Πατρέων (και όχι «Πάτρας», όπως διαβάζουμε στο εξώφυλλο του δίσκου, καθώς οι δήμοι είναι των πολιτών και όχι των πόλεων). Λίγα χρόνια αργότερα, το 1993, θα κυκλοφορήσει κι ένα δεύτερο double LP με τα τραγούδια του Τζώρτζη Κωστή, όπως προείπαμε, που είχε τίτλο «Οι Σερενάτες» και στο οποίο συμμετείχαν ο τενόρος Γιάννης Μανωλάκης, ο βαρύτονος Βασίλης Κουντούρης και η Μαντολινάτα του Διονύση Αποστολάτου.
Φυσικά, τα τραγούδια του Κωστή εξακολουθούν να ακούγονται σε γιορτές, όπως και σε τιμητικές και θεματικές βραδιές γύρω από το λαϊκό τραγούδι της Ζακύνθου και γενικότερα των Επτανήσων, όπως συνέβη π.χ. στη συναυλία (αφιέρωμα στην επτανησιακή μουσική) που πραγματοποιήθηκε την 2α Απριλίου 2013 στο θέατρο Badminton υπό την αιγίδα της Ένωσης Επτανησίων Ελλάδας – Μουσικά Σύνολα. Εκεί ενορχήστρωσε και διηύθυνε ο μαέστρος Παναγής Μπαρμπάτης, με τη συνοδεία μαντολινάτας, ενώ ερμήνευσαν, ιδανικά επίσης, ο τενόρος Αντώνης Κορωναίος και ο βαρύτονος Διονύσης Σούρμπης. Η παράσταση τυπώθηκε και σε 2CD, στο οποίο ακούγονταν όχι μόνο σερενάδες, αλλά και βαρκαρόλες, άριες, καντάδες και αρέκιες.
Άρθρο: ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Πηγή: www.lifo.gr
Δείτε ΕΔΩ τη δημοσίευση του lifo.gr