«Θέλω να στείλω ένα μήνυμα στους συμπολίτες μας. Θα πρέπει να αλλάξουμε και εμείς οι ίδιοι. Δεν γίνεται να περιμένουμε τα πάντα από το Δήμο, αν και εμείς δεν είμαστε έτοιμοι να ακολουθήσουμε τους κανόνες. Αν δεν αλλάξουμε πρώτα εμείς δεν πρόκειται να αλλάξει και η εικόνα της πόλης μας».
Ο Κωνσταντίνος Πέττας θέλησε να κάνει κάτι περισσότερο για την πόλη του και αποφάσισε να ασχοληθεί με την αυτοδιοίκηση. Εξελέγη πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου της πόλης και προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα που ταλανίζουν επί σειρά ετών τη Ζάκυνθο, όπως είναι το κυκλοφοριακό, η προσβασιμότητα, τα σκουπίδια κ.α. Ο κ. Πέττας διαθέτει δικό του λογιστικό γραφείο, ενώ ασχολείται και με το μπάσκετ παίζοντας στην ΑΓΕΖ.
Στη συνέντευξή του στην «Ημέρα» μιλά για το τι πρέπει να γίνει στην πόλη και το τι χρειάζεται για να αλλάξει ολοκληρωτικά η εικόνα. «Η πόλη πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να αλλάξει η μορφή της και να βελτιωθεί η καθημερινότητα των κατοίκων και των επισκεπτών της. Για να γίνει αυτό, πρέπει σε πρώτη φάση να ασχοληθούμε με την καθημερινότητα, κάτι το οποίο ήταν από τους πρωταρχικούς μας στόχους και το επιδιώξαμε στα πρώτα δυο συμβούλια που έχουμε κάνει. Από εκεί και πέρα, θέτουμε κάποια μακρόπνοα σχέδια ούτως ώστε να δώσουν μια διαφορετική οπτική της πόλης, να δώσουν μια άλλη νότα, με χώρους πρασίνου, με τη δημιουργία παιδικών χαρών».
Υπάρχουν βέβαια και βασικά προβλήματα στην πόλη της Ζακύνθου με το κυριότερο από όλα να είναι το κυκλοφοριακό το οποίο δεν έχει λυθεί, ενώ μεγάλο ζήτημα είναι και η έλλειψη θέσεων στάθμευσης κυρίως το καλοκαίρι. «Ένα από τα βασικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην πόλη που ζούμε και εργαζόμαστε είναι το κυκλοφοριακό. Αν δεν δοθούν λύσεις με τη δημιουργία πάρκινγκ περιφερειακά της πόλης, δυστυχώς, αυτό το πρόβλημα δεν πρόκειται να επιλυθεί. Υπάρχει γενικότερα όμως μία «ασχήμια», με τα χρώματα, με τις πινακίδες, με την αφισορρύπανση, με τα σκουπίδια. Είναι θέματα που εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο αρχών του Δήμου. Αν δεν υπάρχει ένα ολοκληρωμένο σύστημα επίλυσης για το πρόβλημα των σκουπιδιών, δυστυχώς ό,τι και να κάνουμε στην πόλη σε μικρή κλίμακα δεν θα έχει κάποια ουσιαστική λύση».
Τα προβλήματα «της γειτονιάς»
Το Τοπικό Συμβούλιο Πόλης έχει θέσει ως στόχο να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων σε κάθε γειτονιά. «Εμείς από την αρχή προσπαθήσαμε να μαζέψουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει κάθε γειτονιά και γι’ αυτό δώσαμε βήμα σε διάφορες κοινωνικές ομάδες και στους πολιτιστικούς συλλόγους. Μάλιστα αυτό κάνουμε πράξη σε κάθε συνεδρίασή μας, να δίνουμε το βήμα και να προσπαθούμε να δίνουμε λύσεις. Ότι είπαμε προεκλογικά, το κάνουμε. Προσπαθούμε να δίνουμε λύσεις στα καθημερινά προβλήματα των συμπολιτών μας και να δίνουμε φωνή στις γειτονιές», δηλώνει ο κ. Πέττας.
Ο Κωνσταντίνος Πέττας ανέφερε ότι υπάρχει συνεργασία στο Τοπικό Συμβούλιο και αυτό βοηθάει σημαντικά στο να επιλυθούν κάποια θέματα, ενώ θέλησε να στείλει και ένα μήνυμα για το τι πρέπει να κάνουν και οι ίδιοι οι πολίτες για να βελτιώσουν την υπάρχουσα κατάσταση. «Είμαι ευτυχής να έχω συνεργάτες τόσο από το δικό μου συνδυασμό όσο και από τους άλλους συνδυασμούς που έχουν μακρά πείρα στην τοπική αυτοδιοίκηση και στον τρόπο λειτουργίας των υπηρεσιών και γενικότερα του Δήμου. Αναμένω μεγαλύτερη συμμετοχή αλλά θεωρώ ότι υπάρχει σύμπνοια απόψεων, γιατί όλοι θέλουμε το ίδιο πράγμα. Θέλω να στείλω επίσης ένα μήνυμα ότι σε πρώτη φάση στους συμπολίτες μας και αυτό είναι ότι θα πρέπει να αλλάξουμε και εμείς οι ίδιοι. Δεν γίνεται να περιμένουμε τα πάντα από το Δήμο αν και εμείς δεν είμαστε έτοιμοι να ακολουθήσουμε τους κανόνες. Αν δεν αλλάξουμε πρώτα εμείς δεν πρόκειται να αλλάξει και η εικόνα της πόλης μας».
Ο 27χρονος πρόεδρος της πόλης μιλά στην ΗΜΕΡΑ για αυτό που τον ώθησε από τόσο μικρή ηλικία να ασχοληθεί με την πολιτική. «Από μικρός συμμετείχα στα συμβούλια των σχολείων και της σχολής μου. Ήθελα να δίνω λύσεις και να καταθέτω τις απόψεις μου. Ήθελα να συμμετέχω και να γίνω ενεργός πολίτης. Θεωρώ ότι κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει λόγο για όσα συμβαίνουν στην πόλη του, εφόσον έχουμε επιλέξει να ζήσουμε εδώ και εφόσον επέλεξα να επιστρέψω στο νησί μου έπρεπε και εγώ να βάλω το λιθαράκι μου, ώστε ο τόπος να αλλάξει προς το καλύτερο».