Οι μαθητές του Μουσικού εκπέμπουν SOS για το παρόν και το μέλλον τους

Την απόσυρση των διατάξεων που αλλάζουν ριζικά την εκπαιδευτική και διοικητική λειτουργία και αποστολή, ενός καταξιωμένου εκπαιδευτικού θεσμού, όπως είναι τα Μουσικά Σχολεία, ζητούν με μια νέα σειρά κινητοποιήσεων οι μαθητές του, εκπέμποντας παράλληλα SOS για το παρόν και το μέλλον των ίδιων και του σχολείου. Οι επίμαχες διατάξεις του υπουργείου Παιδείας έχουν προκαλέσει αναβρασμό καθώς, όπως προαναγγέλλεται, υποβαθμίζουν και θέτουν σε κίνδυνο το θεσμό.
Οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου Ζακύνθου, για μια ακόμη φορά τα έψαλλαν μετά… μουσικής σε παράσταση διαμαρτυρίας που έκανα στην Περιφερειακή Ενότητα Ζακύνθου. Σε Ψήφισμα που εξέδωσαν αναφέρουν πως “έπειτα από αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων των 15μελών συμβουλίων της Ελλάδας, προχωράμε συντονισμένα σε κινητοποιήσεις, με κοινά αιτήματα, κόντρα στον υποβιβασμό της μουσικής παιδείας. Η φετινή χρονιά ξεκίνησε με ακόμα περισσότερες ελλείψεις σε καθηγητές μουσικής, ενώ συνεχίζεται το πρόβλημα της μη δωρεάν χορήγησης βιβλίων μουσικής για θεωρητικά και πρακτικά μαθήματα. Παράλληλα, τα περισσότερα μουσικά σχολεία στεγάζονται σε ακατάλληλα κτίρια, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή χρηματοδότηση από το κράτος για την ανέγερση σύγχρονων κτιρίων. Εμείς αντιδρούμε στο νόμο Γαβρόγλου, ο οποίος μετατρέπει το σχολείο σε εξεταστικό κέντρο, καταργεί τη γενική παιδεία και στρέφει ένα μεγάλο μέρος μαθητών στην υποβαθμισμένη τεχνική εκπαίδευση και τη μαθητεία”.

Σε ότι αφορά στα αιτήματα που προβάλλουν προσθέτουν “απαιτούμε άμεση χορήγηση μουσικών βιβλίων, κάλυψη των κενών στα μουσικά μαθήματα με μόνιμα διορισμένους καθηγητές, μοριοδότηση για μουσικές σχολές, αναγνώριση των σπουδών με πιστοποίηση ισάξια και αντίστοιχη με τις τάξεις των ωδείων, άμεση επέμβαση του Δήμου προς αποκατάσταση των κτιριακών εγκαταστάσεων, κάλυψη αναγκών σχολικής μονάδας με καθαρίστριες, ημεροφύλακα και άλλους και κατάργηση του νόμου Γαβρόγλου, που αλλοιώνει το ρόλο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης”.
Ο θεσμός του Μουσικών Σχολείων έχει διακριθεί και δοκιμαστεί εδώ και πολλά χρόνια, ως απόλυτα επιτυχημένος. Παρά τις πιέσεις που δέχθηκαν τα σχολεία αυτά την περίοδο της κρίσης και παρά τα υπαρκτά προβλήματα που αντιμετωπίζουν ακόμα, κυρίως σε ελλείψεις μουσικού διδακτικού προσωπικού, όχι μόνο επιβίωσαν, αλλά έκαναν και βήματα προόδου. Δυστυχώς, λόγω διαχρονικής αξίας και επιπέδου, όταν ο πολιτισμός συναντάει την πολιτική, ο πρώτος είναι εκείνος που πάντα κερδίζει. Αντιθέτως, όταν η πολιτική συναντάει τον πολιτισμό, τότε το μόνο σίγουρο είναι πως εξαφανίζεται ο δεύτερος. Δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφιβάλλουμε για τις κατ’ επανάληψη διακηρυγμένες προθέσεις να στηρίξουν και ενισχύσουν τον σπουδαίο θεσμό των Μουσικών σχολείων. Αλλά γιατί έναν επιτυχημένο θεσμό η Πολιτεία αντί να τον ενισχύσει, του βάζει εμπόδια;