Μάνος Βαζαίος: “Ο ρόλος του προπονητή είναι πολύπλευρος…”

Η ανοδική πορεία ενός αθλήματος που χρόνια πριν ήταν επιλογή λίγων μόνον και επαϊόντων, μας έκανε να αναζητήσουμε τον άνθρωπο που με την αγωνιστική και προπονητική του πείρα κρύβεται πίσω από την επιτυχία αυτή.

Ο Μάνος Βαζαίος, άνθρωπος σεμνός, αφοσιωμένος στο έργο του, με πραγματικό πάθος για το άθλημα που υπηρετεί, ανταποκρίθηκε στην πρόσκλησή μας με προθυμία και δέχτηκε να μοιραστεί μαζί μας κάποια μυστικά του.

Συνέντευξη στην Κατερίνα Δεμέτη

Ας τον ακούσουμε:

1.Η πρώτη ερώτηση που μου ήρθε αυτόματα στο μυαλό, όταν διάβασα το βιογραφικό σου, είναι, πώς μπορεί μια «τυχαία», όπως γράφεις συνάντηση με το τένις, να συνεχίσει με μια τόσο εντυπωσιακή καριέρα στο χώρο του αθλητισμού; Τι είναι αυτό που αρχικά σε συγκίνησε και στη συνέχεια σε κράτησε δίπλα στο άθλημα αυτό και πώς θα χαρακτήριζες τη σχέση σου μαζί του;

Η τύχη πολλές φορές είναι αυτή που παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ζωής μας. Από μικρό παιδί μου άρεσε ο αθλητισμός και έκανα διάφορα αθλήματα. Όταν λοιπόν μου παρουσιάστηκε η ευκαιρία, τότε άρχισα να βλέπω το τένις με άλλο μάτι.Το τένις έχει κάποιες ιδιαιτερότητες: είναι ευγενικό άθλημα και δουλεύει πολύ το μυαλό. Έτσι εγώ ένιωθα ότι μου ταίριαζε.
Δυο σημαντικοί παράγοντες έπαιξαν σημαντικό ρόλο σ’ αυτό: ο ένας είναι ο αδελφός μου και ένα ίνδαλμα της εποχής : ο Σουηδός Bjorn Borg.Με δυο λόγια θα έλεγα για τη σχέση μου με το τένις ότι είναι η ζωή μου και η μεγάλη μου αγάπη.

2005, Χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες (Mediteranean Games) με την Ομάδα της Κρήτης
2.Ως παίκτης, το 1993 έφτασες στο Νο 12 στην Ελλάδα στην κατηγορία αντρών, ενώ κατέκτησες τέσσερα πρωταθλήματα Ελλάδος βετεράνων (1994, 1998, 2006, 2007), καθώς επίσης και τέσσερις φορές το διεθνές τουρνουά βετεράνων ACROPOLIS (1994, 1998, 2007, 2008). Επίσης κέρδισες το κύπελλο Ελλάδος δύο φορές (1995, 1998) και συμμετέχοντας με την ομάδα βετεράνων του Ζακυνθινού Αθλητικού Ομίλου Αντισφαίρισης (ΖΑΟΑ) στο τουρνουά της Κεφαλονιάς, βγήκες πρώτος τα έτη: 2013, 2014 και 2015. Η εμπειρία σου ως αθλητής με ποιο τρόπο έχει επηρεάσει στη ζωή σου και τι θα έλεγες σε έναν νέο που θα ήθελε να ακολουθήσει αυτόν τον τομέα στη ζωή του;

Στην αγωνιστική καριέρα, η ζωή ενός αθλητή, είναι κάπως διαφορετική από τους ανθρώπους που ζουν πιο απλά. Σίγουρα ο αθλητισμός μόνο καλό μου έχει κάνει. Πρώτα από όλα γυμναζόμουνα και δεν ξενυχτούσα. Πρόσεχα, έκανα πολλά ταξίδια σε όλο τον κόσμο, και με βοήθησε σημαντικά στην συνέχεια της ζωής μου. Έμαθα να αγωνίζομαι για το καλύτερο. Σε ένα νέο παιδί η ακόμη και κάποιον που ξεκινάει σε μεγαλύτερη ηλικία έχω να πω ότι μόνο κερδισμένος θα είναι. Το τένις όμως είναι για όλες τις ηλικίες και όλες τις εποχές.

Ως προπονητής, ξεκίνησες την καριέρα σου από τον όμιλο Αθηνών (1984) και συμμετείχες σε πολλά camp του εξωτερικού (Ελβετία: 1987, 1988. Αυστρία: 1989, 1990), ενώ μαζί με τον αδελφό σου πρώην πρωταθλητή, Φώτη Βαζαίο, ίδρυσες ιδιωτική σχολή τένις από την οποία πέρασαν από το 1990 – 1999 πολλοί πρωταθλητές (Πέππας, Μαζαράκης, Ζαχαριάδου, κ.ά.). Ως 1ος προπονητής του Ηρακλείου Κρήτης (1999) είχες αρκετές επιτυχίες, με πιο σημαντικές την κατάκτηση δύο ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων το 2005 για κορίτσια 14 ετών και το 2006 για αγόρια 16 ετών. Επίσης στα mediteranian games τo 2005 η ομάδα σου από την Κρήτη, πήρε το Χρυσό ατομικό και το 2ο ομαδικό, ενώ το 2006 στην Κορσική πήρε την 3η θέση στο ομαδικό. Με τέτοια λαμπρή προπονητική καριέρα, πόσο αισιόδοξος είσαι στην Ελλάδα της κρίσης για τα νέα ταλέντα που αναφαίνονται στον ορίζοντα; Έχει ελπίδα να συνεχίσει κανείς το τένις εάν δεν έχει σημαντική οικονομική βοήθεια από ιδιωτικούς πόρους (σπόνσορα, οικογένεια) και πόσο διαθέσιμη βλέπεις την Πολιτεία να προθυμοποιείται προς αυτή την κατεύθυνση;

Σαν άτομο είμαι πολύ ενθουσιώδης και αισιόδοξος ακόμη και τώρα που μιλάμε και τα γράφουμε όλα αυτά, κάνω όνειρα και σκέφτομαι δημιουργικά.

Σε όλα τα πράγματα για να προχωρήσει κάποιος χρειάζεται πρώτα τη στήριξη της οικογένειας. Σίγουρα οι οικονομικά άνετες εποχές έχουν παρέλθει και η Πολιτεία δυσκολεύεται αρκετά.
Ωστόσο θέλω να πιστεύω ότι, όταν ένα παιδί έχει ταλέντο, δεν θα πάει χαμένο. Εγώ προσωπικά έχω τις τεχνικές γνώσεις, αλλά και γνωριμίες- διασυνδέσεις, να σπρώξω ένα παιδί προς τα πάνω. Το πού θα φθάσει κανείς δεν ξέρει.

Όμως τα περισσότερα πράγματα κινούνται από εμάς τους ιδίους. Δεν μπορούμε να ζητάμε χωρίς να έχουμε πρώτα επενδύσει σε κάτι. Ας δείξουμε πρώτα εμείς δουλειά και κάτι θα βρεθεί .

Μου έκανε ιδιαίτερο ενδιαφέρων το γεγονός ότι έχεις παρακολουθήσει σεμινάρια που αφορούν στην αθλητική ψυχολογία (james loyer). Η διαχείριση του άγχους, η ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης, η ενδυνάμωση θετικών συναισθημάτων, η καλλιέργεια του αυτοελέγχου, η νοερή απεικόνιση και ο καθορισμός στόχων, ψυχολογικές τεχνικές πάνω στις οποίες έχεις εκπαιδευτεί, πόσο μπορούν να βοηθήσουν τον νέο` όχι μόνο στις επιδόσεις του στο τένις, αλλά και σε κάθε τομέα της σχολικής και της προσωπικής του ζωής;

Ο προπονητής – δάσκαλος, δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Έχει να κάνει με πολύ κόσμο και ειδικά με παιδιά, οπότε οι γνώσεις του πρέπει να είναι πλούσιες. Ο προπονητής δεν πρέπει να παίζει μόνο καλό τένις. Επίσης το παίζω τένις δεν έχει καμιά σχέση με το διδάσκω τένις.
Ο ρόλος μας είναι πολύπλευρος. Μαθαίνουμε το παιδί να πειθαρχεί, να μάθει να αγωνίζεται, να αποκτά μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Είμαστε παιδαγωγοί και γενικότερα ό ρόλος μας είναι καθοριστικός στην εξέλιξη των παιδιών σε πολλούς τομείς.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο άθλημα στο νησί μας. Από το 2011, που ανέλαβες την τύχη του καινούργιου ομίλου της Ζακύνθου με την νέα ονομασία ΖΑΟΑ, συχνά διαβάζουμε στον Τύπο για διακρίσεις των αθλητών του ΖΑΟΑ. Πού οφείλεται η άνθηση αυτή και πόσο αισιόδοξος είσαι για το μέλλον των ζακυνθινόπουλων που ασχολούνται με το άθλημα αυτό;
Απάντηση: Η άνθηση του Αθλήματος του Τένις στην Ζάκυνθο οφείλεται σε πολλούς λόγους. Πρώτα από όλα να μην ξεχάσουμε να πούμε ότι προϋπήρχε στην Ζάκυνθο. Κάποιοι λοιπόν το ξεκίνησαν πριν μερικά χρόνια και έβαλαν ένα λιθαράκι. Στην συνέχεια, μιας και το αναφέρεις, από το 2011 μια παρέα ανθρώπων – φίλων του τένις, ξεκίνησαν με αγάπη, με αποτέλεσμα να με καλέσουν στην Ζάκυνθο. (Σεπτέμβριος 2011). Αποτέλεσμα μετά από 5 χρόνια το άθλημα να έχει αναπτυχτεί και οι Ζακυνθινοί να το έχουν αγαπήσει.

Μερικοί από τους λόγους: Βελτιώθηκε η αισθητική των γηπέδων. Καινούργια προγράμματα mini tennis……. Υλικό τεχνικό υλικό. Ευέλικτα ωράρια. Προαγωνιστική και Αγωνιστική ομάδα. Οικονομικό πολύ προσιτό. Προπονητές με διάθεση, αγάπη και γνώση. Αλλά και η αγάπη όλων μας που ασχολούμαστε ( παράγοντες, Δ.Σ, φίλοι και προπονητές), έφεραν αυτό το αποτέλεσμα και συνεχίζουμε.

Όπως είπαμε τα παιδιά έχουν πολλούς καλούς λόγους να έρχονται στον όμιλο και τα βοηθάμε και εμείς στο να αποκτήσουν καλές βάσεις. Είμαι αισιόδοξος γιατί παίρνουν πολλά πράγματα που πολλές φορές ούτε οι ίδιοι οι γονείς το γνωρίζουν.

Το Σαββατοκύριακο στις 14-15 Μαΐου, παρακολουθήσατε με τις εκπαιδεύτριες του ΖΑΟΑ, ένα ακόμα εξειδικευμένο σεμινάριο. Πόσο σημαντικό είναι να συνεχίζει ένας άνθρωπος την εκπαίδευσή του πάνω στο αντικείμενο που αγαπά και τι θα έλεγες στους μαθητές που διαβάζουν τη συνέντευξη για την γνώση που δεν τελειώνει μόνο στα σχολικά θρανία;

Σε κάθε τι που αρχίζει υπάρχει πάντα εξέλιξη. Σε αυτό δεν θα μπορούσα να μην συμμετέχω και εγώ. Η γνώση είναι δύναμη. Τα παιδιά, αλλά και οι μεγαλύτεροι θα έλεγα, πρέπει να εμπλουτίζουν όσο μπορούν το μυαλό τους, διότι όλες οι γνώσεις που αποκτούμε είναι τροφή για τη ζωή μας

Πόσο πιστεύεις ότι η ομορφιά της ζακυνθινής φύσης μπορεί να επηρεάσει το πνεύμα και την ψυχολογία ενός αθλητή και τι νοιώθεις κάθε φορά που παίζεις στα γήπεδα τένις, δίπλα στη θάλασσα, στην Αγία Τριάδα, βλέποντας το βουνό του Σκοπού απέναντι;

Η ομορφιά της Ζακύνθου είναι αναμφισβήτητη. Έχω μεγαλώσει στην Αθήνα, οπότε νιώθω περισσότερο την διαφορά. Είναι πανέμορφα και το όνειρο μου ήταν να έχω ένα σπίτι στην θάλασσα, τώρα όμως που έχω το τένις δίπλα της, είναι πραγματικά τέλεια.

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια για τον ΖΑΟΑ; Ποιες αθλητικές συναντήσεις προγραμματίζετε για το μέλλον;

Τα σχέδια μου είναι να μαθαίνουμε και να προπονούμε τα παιδιά όσο το δυνατόν καλύτερα. Να έχουμε ένα όμιλο που είναι για όλους μια κυψέλη, μια πηγή ενέργειας. Να έχουμε μια καλή ομάδα και να βελτιώσουμε τα γήπεδα. Να δημιουργηθεί ένα μεγάλο κλαμπ, θα το έλεγα, που θα συνδυάζει τα πάντα. Σκεφτείτε εάν κάνουμε αγώνες, πόσος κόσμος θα έρθει.
Τέλος θέλω να ευχαριστήσω όλους, ξεκινώντας, από το Διοικητικό Συμβούλιο, τους προπονητές, τα παιδιά, τους γονείς, τους φίλους που απέκτησα και εσάς για την πολύ όμορφη συνέντευξη.

Μάνο, κι εγώ σε ευχαριστώ πολύ!!!

Η Συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Τέχνης Λόγια”, Νο 22 / 5211 / 8.06.2016, που διανέμεταιμε την εφημερίδα “ΗΜΕΡΑ ΖΑΚΥΝΘΟΥ”.