S.O.S. για τα Στροφάδια από το Μητροπολίτη

ΖΑΚΥΝΘΟΣ – Το Νοέμβριου του 1997, οι φυσικές δυνάμεις, δημιούργησαν τεράστια προβλήματα στο μνημείο των Στροφάδων. Ο ισχυρός σεισμός, διάλυσε σε μερικά δευτερόλεπτα, το πιο πολύτιμο ιστορικά κτίσμα, υπήρχε στο χώρο της Ιονίου Περιφέρειας.

Πρώτη η εφημερίδα μας, την επομένη του σεισμού, έφθασε στα Στροφάδια και διαπίστωσε το μέγεθος εκείνης της καταστροφής.
Στέγες, κολώνες, λότζες, πατώματα, σκάλες, διαλύθηκαν. Ήταν πόνος ψυχής.
Ο παπά Γρηγόρης αναγκάστηκε μετά από δεκάδες χρόνια να μετακομίσει στα τροχόσπιτα. Ο Χειμώνας ήταν βαρύς.

Μια ιστορία επτακοσίων χρόνων έγινε έρμαιο των καιρικών συνθηκών.
Ο αγέρωχος πύργος στέκεται με μερικά συρματόσκοινα για να μην διαλυθεί. Μια σεισμική δόνηση ακόμη, θα τα ξαπλώσει όλα καταγής.
Δεκαπέντε χρόνια έχουν περάσει και παρά του ότι η Ζάκυνθος, είχε ντόπιο, δυναμικό και δημιουργικό Μητροπολίτη, το κράτος δεν κατάφερε να λειτουργήσει αποτελεσματικά, ώστε να διασωθεί το πιο πολύτιμο κομμάτι της ιστορίας μας.
Η Ζάκυνθος χάθηκε το 1953. Τα Στροφάδια, έμελλε να χαθούν το 1997;
Και γιατί, εμείς που σήμερα αντιλαμβανόμαστε τι χάθηκε από τη Ζάκυνθο το 1953 και το έκτρωμα που δημιουργήσαμε στη συνέχεια, να μη σώσουμε τουλάχιστον τα Στροφάδια; Το οφείλουμε στην ιστορία μας.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΜΠΙΩΤΗ ΣΤΗΝ “ΗΜΕΡΑ”
www.imerazante.gr

———————–

Σε παγκόσμια αποκλειστικότητα
Περάσαμε στο Άβατο του Αγίου Όρους

ΖΑΚΥΝΘΟΣ – Μόλις ειχα ολοκληρώσει την ομιλία μου με θεμα ”Πόλεμος και δημοσιογραφία”. Αρκετοί απο το ακροατήριο της θεολογικής σχολής Θεσσαλονίκης, μαζεύτηκαν γύρω μου για να ρωτήσουν κάτι ιδιαίτερο για τα δικά τους ενδιαφέροντα.
-” Αύριο θα παω στο Αγιο Ορος, μαζι με μιά ομάδα φοιτητών” μου είπε ένας καθηγητής. ”Θα σ’ ενδιέφερε να έρθεις;”
Τον κοίταξα και χωρίς να το σκεφτώ απάντησα καταφατικά.
Ξημέρωμα,της επομένης, βρέθηκα στο δρόμο για την Ουρανούπολη. Οσο πλησιάζαμε μ΄επιανε αγωνία. Σύμφωνα με τη μυθολογία, σε μιά γιγαντομαχία μεταξύ Γιγάντων και των Ολύμπιων θεών, ο ηγέτης των γιγάντων, Αθως, πέταξε έναν βράχο στον θεό Ποσειδώνα. Ο βράχος έπεσε στη θάλασσα, δημιουργώντας το όρρος, που πήρε τ’ ονομά του.
Πήραμε τ’ οχηματαγωγό ”Αγια Αννα” και ξεκινήσαμε. Ο καπετανιος με κάλεσε στη γέφυρα κι αρχισε να με ξεναγεί. 20 μονές και μοναστικά ιδρύματα. 11 σκήτες. Αυτή ειναι η αυτόνομη μοναστική πολιτεία, που απο το 1988 συγκαταλέγεται στα μνημεία Παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Σε τούτο εδω τον τόπο, όμως ζουν καλόγεροι από τον 4ο-5ο μ.Χ.αιώνα.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ ΣΤΗΝ “ΗΜΕΡΑ”
www.imerazante.gr