Ένα νέο σύστημα, που ακούει στο όνομα “Λιμενικός Καλλικράτης” και το οποίο θα στηρίζεται σε ενοποιήσεις Οργανισμών Λιμένων και Λιμενικών Ταμείων, είναι στα άμεσα σχέδια της ηγεσίας του υπουργείου Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας, με κύριους στόχους την ενίσχυση των εσόδων του Δημοσίου και τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη των λιμανιών της χώρας.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του αρμόδιου Υπουργείου από τα 890 λιμάνια που έχει η χώρα, μόνο τα 12 είναι εθνικής σημασίας, ενώ τα 800 είναι “ορφανά” και μπορεί ο καθένας να δέσει εκεί χωρίς να πληρώσει ούτε ένα ευρώ.
Ο εξορθολογισμός των λιμανιών μέσω του λιμενικού “Καλλικράτη” θα επιτευχθεί με τέσσερις άξονες: το Αττικό Λιμενικό Σύστημα, της Β. Ελλάδας, του Ιονίου και του Αιγαίου. Εκτός από τα έσοδα που θα εξασφαλιστούν για το Δημόσιο, στόχοι του υπουργείου από τη δημιουργία του εθνικού λιμενικού συστήματος είναι ακόμα να λειτουργήσουν τα λιμάνια της χώρας αποτελεσματικά και με διαφάνεια, να ενισχυθεί η τουριστική εικόνα της χώρας, να γίνουν νέα έργα υποδομών και σωστής λειτουργίας και να υπάρξει ένα ενιαίο σύστημα λιμενικής πολιτικής.
Οι βασικοί στόχοι
Η βάση του σχεδιασμού αυτού είναι η μεγιστοποίηση των δυνατοτήτων μικρών και μεγάλων λιμένων, η ανάπτυξη συνεργασιών και συνεργιών αλλά και η κάλυψη αδυναμιών ελέγχου κυρίως των οικονομικών δεδομένου ότι στο παρελθόν έχει παρατηρηθεί απώλεια εσόδων για τον κρατικό κορβανά.
Στους βασικούς στόχους είναι ότι η νησιωτική χώρα πρέπει να αποκτήσει λιμάνια αντάξια των σημερινών αναγκών του τουρισμού με ότι αυτό συνεπάγεται θετικό για τη κρουαζιέρα αλλά και την ακτοπλοΐα.
Ένας λιμενικός “Καλλικράτης” ενδεχομένως θα έλυνε μια σωρεία προβλημάτων επί δεκαετίας επισημασμένων και συσσωρευμένων στα συναρμόδια υπουργεία.
Πολύ δε περισσότερο εκείνων των προβλημάτων που σχετίζονται με τη χρηματοδότηση παρεμβάσεων καθώς μέχρι τώρα εμπλέκονται τουλάχιστον τέσσερα υπουργεία αλλά και των δυνατοτήτων εμπλοκής της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Το ερώτημα που πλανάται ωστόσο είναι πότε θα έχει σχηματοποιηθεί καθώς τα γεγονότα στη παγκόσμια οικονομία τρέχουν και οι μεγάλες επενδύσεις σπεύδουν να τοποθετηθούν όσον αφορά το λιμενικό τομέα έγκαιρα, προκειμένου να προλάβουν τις αναδιαμορφούμενες, ελέω αναδυόμενων αγορών, εμπορευματικές ροές.
Η τύχη της Ζακύνθου
Καμιά ανησυχία, όπως είχαμε γράψει και στο παρελθόν, δεν θα πρέπει να υπάρχει αναφορικά με την τύχη του δικού μας Λιμενικού Ταμείου, το οποίο θα παραμείνει ως έχει, αφού ο “Καλλικράτης” δεν προβλέπει ούτε την κατάργησή του, ούτε, όμως, και τη “συγχώνευσή” του.
Στο άρθρο 201 του “Καλλικράτη”, αναφέρονται τα εξής: “Τα νομαρχιακά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, που είχαν συσταθεί από τις καταργούμενες νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις και διαμερίσματα, καταργούνται αυτοδικαίως από την έναρξη λειτουργίας των νέων περιφερειών. Το σύνολο των αρμοδιοτήτων τους μεταφέρεται σε αυτοτελείς υπηρεσίες των αντίστοιχων Δήμων, με την ονομασία “Λιμενικό Γραφείο”, οι οποίες λειτουργούν σύμφωνα με τις αντίστοιχες διατάξεις περί λιμενικών γραφείων του άρθρου 28 του ν.2783/1999. Οι αντίστοιχοι Δήμοι υπεισέρχονται αυτοδικαίως σε όλα τα κινητά και ακίνητα περιουσιακά στοιχεία, πόρους, δικαιώματα και εν γένει υποχρεώσεις των λιμενικών ταμείων που καταργούνται” τονίζεται.
Από τα παραπάνω, λοιπόν, γίνεται σαφές ότι δεν πρόκειται να γίνει κάποια τροποποίηση στο Λιμενικό Ταμείο, διότι δεν βρίσκεται στην αρμοδιότητα ούτε της Νομαρχίας που καταργήθηκε, ούτε του Δήμου Ζακύνθου. Εξάλλου, μέχρι τώρα οι εκάστοτε διοικήσεις του Λιμενικού Ταμείου, διοριζόταν από τον Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων, και όχι από τον Νομάρχη ή τον Δήμαρχο.
Αν πάλι έχει άλλες σκέψεις η ηγεσία του αρμόδιου υπουργείου και στο νομοσχέδιο που φέρνει ανατρέψει το υπάρχον καθεστώς αυτό είναι θέμα χρόνου να φανεί.