Νίκος Μίχος – Συνονθύλευμα

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Έντυπο» η ποιητική συλλογή του Νίκου Μίχου Συνονθύλευμα, με στίχους και ποιήματα.

Ευχαριστίες
Στον πρόλογο του βιβλίου ο Νίκος Μίχος σημειώνει:
«Ευχαριστώ το μουσικό Ηλία Πανδή και το συνθέτη Παναγιώτη Μαρίνο για την ιδέα της παρούσας έκδοσης και τη στήριξη που μου προσέφεραν.
Τους συναδέλφους, φιλολόγους Μιχάλη Χρυσάνθου και Φώτη Προβή και τη μαθηματικό Στέλλα Παπανικολάου που αφιέρωσαν πολύτιμο χρόνο, διάβασαν και διόρθωσαν τα κείμενα. Το συνάδελφο των καλλιτεχνικών Διονύση Ματαράγκα για τη δημιουργία του εξωφύλλου και την ευγενική παραχώρησή του.
Ακόμη, τους ανθρώπους εκείνους που κατά καιρούς διάβαζαν ό,τι έγραφα και με ενθάρρυναν να συνεχίσω την προσπάθειά μου.
Επιπλέον, όλους εκείνους που για καλό ή και για κακό με «όπλισαν» με μολύβι, με «κάθισαν» μπροστά στο χαρτί και με «ανάγκασαν» να γράψω.
Τέλος, ευχαριστώ το Σπύρο Καμπιώτη και την ομάδα των εκδόσεων «Έντυπο» για την άρτια και καλαίσθητη εμφάνιση της παρούσας έκδοσης».

Βιογραφικό
Ο Νίκος Μίχος γεννήθηκε το 1982 στην Τρίπολη. Έζησε στο χωριό Πετρίνα Αρκαδίας. Δημοτικό και Γυμνάσιο τελείωσε στο γειτονικό χωριό, το Λεοντάρι, και Λύκειο στη Μεγαλόπολη. Τα καλοκαίρια του τα περνάει στην ιδιαίτερη πατρίδα της μητέρας του, στο χωριό Καλλιθέα της Λήμνου από όπου και έχει δεχθεί πολλές επιρροές.
Σπούδασε Λογιστική και Χρηματοοικονομική στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Α.Σ.Ο.Ε.Ε.) και από το Σεπτέμβρη του 2006 ζει και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη Ζάκυνθο.

Δως μου σημάδι
Αγάπη μου είσαι μακριά
αγάπη μου είμαι μόνος
η απουσία σου βαθιά
η απόστασή σου πόνος.

Αγάπη μου, μη με ξεχνάς
αγάπη μου, μου λείπεις
ό,τι κι αν κάνεις, όπου πας
να ξέρεις πως μου λείπεις.

Δως μου σημάδι να πιαστώ
ένα μικρό αστέρι
στο χέρι μέσα μου κρυφό
λευκό μου περιστέρι.

Δως μου σημάδι να πιαστώ
ολόκληρο φεγγάρι
να του ζητήσω, να ‘ρθω εγώ
κοντά σου, θέλω χάρη.

Αγάπη μου, δεν το μπορώ
αγάπη μου, δε θέλω
μακριά μου να ‘σαι δε μπορώ
να σε αγγίξω θέλω.

Αγάπη μου είσαι μακριά
αγάπη μου είμαι μόνος
η απουσία σου βαθιά
η απόστασή σου πόνος.

Σου τα χάρισα
Σου χαρίζω τα δάκρυα
που έχω χύσει για ‘σένα
σου χαρίζω το χρόνο
που σου έδωσα ως τώρα

Σου χαρίζω όσα έχασα
για να είμαι μαζί σου
σου χαρίζω το όνειρο
μία νύχτα με μπόρα.

Σου τα χάρισα αυτά
σου χαρίζω και άλλα
μ’ απορώ τι κατάλαβες
αν μ’ αγάπησες στάλα.

Σου τα χάρισα, πάρ’ τα
δώρο να με θυμάσαι
φυλαχτό σου η ανάμνηση
όταν μόνη φοβάσαι.

Χάρισμά σου η θλίψη
χάρισμά σου το βάρος
κάθε μέρα που σέρνω
στη ζεστή μου καρδιά.

Χάρισμά σου το μαύρο
που έχω μέσα σκοτάδι
χάρισμά σου το κόκκινο
της καρδιάς μου φωτιά.