Θέλει ηρεμία

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που βγήκαν και να πουν μετά την άρνηση του Ζουπάνου στο δ.σ. του Τσιλιβή, ότι ο έμπειρος προπονητής δε θέλει να ασχοληθεί ξανά με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο σε συνδυασμό και με την ανάγκη του να ξεκουραστεί. Η πραγματικότητα βέβαια είναι ότι ο Ζουπάνος απλά δεν ήθελε τη νέα περίοδο να έχει την πίεση του Πρωταθλητισμού και επιθυμεί να δουλέψει σε ένα σωματείο που θα του επιτρέψει να είναι πιο… χαλαρός. Γνωρίζει μάλιστα ότι το Τσιλιβή είτε αποδυναμωθεί είτε όχι, έχει στο dna του το… σύνδρομο του Πρωταθλητισμού, οπότε και διάλεξε το δρόμο του χωρισμού, σε συνδυασμό και με το ότι πίστεψε ότι ο κύκλος του σε αυτή την ομάδα έκλεισε.
Όποιος λέει ότι ο κύκλος του συγκεκριμένου προσώπου ήταν αποτυχημένος στο Τσιλιβή είναι εμπαθής.
Στην πρώτη του θητεία το Τσιλιβή έπαιξε ολοκληρωμένο ποδόσφαιρο και χαρακτηρίστηκε ως μια από τις πληρέστερες Πρωταθλήτριες ομάδες όλων των εποχών. Για να είμαστε αληθινοί πάντως οι παίκτες που υπήρχαν τότε στο ρόστερ ήταν μονάδες πολυτέλεια για την Α’ κατηγορία. Υπάρχει μια γενικευμένη γνώμη που υποστηρίζει ότι το Τσιλιβή στο τοπικό είχε καλύτερη ομάδα από τη φετινή, αυτή της Δ’. Ίσως είναι τραβηγμένο αυτό, όμως φανταστείτε μια ομάδα Α’ κατηγορίας με Αντωνόπουλο, Αλ. Τσουκαλά στα άκρα, Πάστρα μπροστά, Αλέξη Κομιώτη από πίσω του, τα “Σοφάκια” σαν μπακ, τον Κόκα οδοστρωτήρα στην άμυνα και τον Σκέμπη με τον Βασίλη Στραβοπόδη στον άξονα να οργώνουν όλο το γήπεδο. Το Τσιλιβή επί Ζουπάνου πήρε το Πρωτάθλημα για 3η φορά στην ιστορία του, ενώ την επόμενη περίοδο έφτασε εκεί που δεν είχε φτάσει καμία άλλη νεοφώτιστη Ζακυνθινή ομάδα στη Δ’. Στα άκρα. Σε αγώνα κατάταξης για να εξασφαλίσει την παραμονή της και να γράψει ιστορία. Απλά μένει η πικρία του υποβιβασμού γιατί ο Ζουπάνος με αυτά τα παιδιά έδωσε μεγάλο αγώνα, είχε στα… χέρια του για αρκετό καιρό το πολυπόθητο στόχο, όμως μην ξεχνάμε ότι ήταν για πρώτη φορά προπονητής σε ομάδα Δ’ Εθνικής.