Μια… ωραία ατμόσφαιρα

Περίπου 500 άτομα κατέκλυσαν το κλειστό της Παναγούλας το Σάββατο για τον αγώνα της ΑΓΕΖ με την Ακράτα. Όμορφες παρουσίες, παιδιά, αλλά και άνθρωποι που είναι άριστοι γνώστες του αθλήματος του μπάσκετ έδωσαν βροντερό παρών στις κερκίδες του γηπέδου της Παναγούλας, αποδυναμώνοντας ότι και το μπάσκετ έχει… ψυχή.
Φυσικά για να “γεμίσει” το γήπεδο και να κρέμονται τα… τσαμπιά χρειαζόταν ειδική προεργασία και αγώνας εβδομάδων από τη διοίκηση, τον προπονητή, μέχρι και τους παίκτες της ΑΓΕΖ που αντιμετώπιζαν το παιχνίδι σαν πραγματικό τελικό. Το όνομα και η θέση του αντιπάλου ήταν ένα ισχυρό κίνητρο, όμως η εκρηκτική, πλην όμως κόσμια ατμόσφαιρα που υπήρξε έθεσε το μπάσκετ ως ένα άθλημα που μπορεί να τραβήξει πλήθος κόσμου κοντά του, ακόμα και στο νησί της Ζακύνθου. Ο πολιτισμός, το κοινωνικό υπόβαθρο, η καλλιέργεια που διαθέτουν οι άνθρωποι που εφάπτονται με το χώρο του εν λόγω αθλήματος, δε μπορεί να συγκριθεί με χώρους και παιχνίδια άλλου επιπέδου, όπου κυριαρχεί η έλλειψη παιδείας, η… βρωμιά και το κακό συναπάντημα. Ο νοών νοείτω…